Στον Κορινθιακό κόλπο υπάρχει περιοχή που ονομάζεται Ποσειδωνία και βρίσκεται στο δήμο Κορινθίων και ένα μικρό τμήμα της στο Δήμο Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων.
Ο λόγος που η περιοχή έχει το όνομα Ποσειδωνία έχει να κάνει με τα λιβάδια από το θαλάσσιο φυτό Posidonia oceanica .
H Posidonia oceanica το θαλάσσιο φυτό που προκαλεί τον αδικαιολόγητο φόβο σε τόσους καλοκαιρινούς κολυμβητές που δηλώνουν πως «δεν κολυμπούν πάνω από τα φύκια», είναι ένα Αγγειόσπερμο Μονοκοτυλήδονο και όχι ένα φύκος. Είναι ευρύτερα γνωστό με τον όρο Ποσειδωνία, καθώς ο θεός Ποσειδώνας την είχε επιλέξει ως το αγαπημένο του φυτό κατά την αρχαιότητα.
Ο ρόλος της Ποσειδωνίας
Eίναι μοναδικός, γιατί παρέχει σημαντικές οικοσυστημικές λειτουργίες και υπηρεσίες από βιολογικής άποψης, εξασφαλίζοντας την διατήρηση της υγείας, προσφέροντας πολύ υψηλή πρωτογενή παραγωγή (εξού και η γνωστή αλιεία του Κορινθιακού κόλπου ) και ξεχωριστή στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
Τα λιβάδια αποτελούν τόπους καταφυγίου και αναπαραγωγής, λειτουργούν δηλαδή, σαν βρεφοκομεία, για περισσότερα από 80 είδη ψαριών και καρκινοειδών(καβούρια, γαρίδες) εμπορικής σημασίας. Η τοπική αλιεία πλήττεται όταν τα λιβάδια ποσειδωνίας εξαφανίζονται.
Πρόκειται για ένα θαλάσσιο γρασίδι (seagrass) ενδημικό της Μεσογείου Θάλασσας, που συναντάται σχεδόν σε ολόκληρο το εύρος της. Αναπτύσσεται σε βυθούς με μαλακό υπόστρωμα, δημιουργώντας εκτενείς λειμώνες που μπορούν να φτάσουν έως και 45 m όταν τα νερά είναι διαυγή, οι οποίοι προσφέρουν τροφή, προστασία και υπόστρωμα σε μια πληθώρα οργανισμών. Την τελευταία δεκαετία, μεγάλη βαρύτητα έχει δοθεί και στην ικανότητά του για μακροχρόνια αποθήκευση άνθρακα (C) που κατ’ επέκταση επηρεάζει τον παγκόσμιο κύκλο του C και τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής.
Τα λιβάδια της Ποσειδωνίας απειλούνται από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες (αλιεία με συρόμενα εργαλεία, παράκτια έργα, κ.ά.) σε όλη τη Μεσόγειο. Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τον πολύ αργό ρυθμό ανάπτυξης του είδους (ένα λιβάδι μπορεί να κάνει και 100 χρόνια να ανακάμψει)
Αλλά σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, στη Μεσόγειο αιχμαλωτίζουν έως και 867 εκατ. κομμάτια πλαστικού τον χρόνο».
Ρόλο καθαριστή του θαλάσσιου οικοσυστήματος από πλαστικά επιτελούν τα υποθαλάσσια λιβάδια του φυτού ποσειδωνία (posidonia oceanica), σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης στα λιβάδια Ποσειδωνίας
Οι μικρές αυτές μπάλες, χρώματος μπεζ, ονομάζονται και «μπάλες του Ποσειδώνα» και προέρχονται από τον μίσχο της Ποσειδωνίας. Η Ποσειδωνία είναι αγγειόσπερμο ή φανερόγαμο (ανώτερο φυτό). Σε αντίθεση με τα φύκη (κατώτερα φυτά της θάλασσας), διαθέτει ρίζες, φύλλα, άνθη και καρπούς, όπως ακριβώς και τα φυτά της ξηράς. Στην πραγματικότητα, οι πρόγονοι των φυτών που απαρτίζουν τα λιβάδια ποσειδωνίας βρίσκονταν στην ξηρά μέχρι πριν από 100 εκατ. χρόνια, οπότε επέστρεψαν στη θάλασσα.
Τα φύλλα της Ποσειδωνίας έχουν έντονο πράσινο χρώμα και μπορούν να φθάσουν σε μήκος έως ένα μέτρο, ενώ τα φυτά αυτά απαντώνται σε αμμώδεις βυθούς, σε βάθη από ένα έως 60 μέτρα. Οι οικοσυστημικές υπηρεσίες της Ποσειδωνίας είναι πολλές, ξεκινώντας από τη συγκράτηση της άμμου, μέσα από το βαθύ ριζικό σύστημα που αποτρέπει τη διάβρωση των ακτών. Επίσης, το πυκνό φύλλωμα των λιβαδιών (λειμώνων) προσφέρει τροφή, καταφύγιο και θέσεις για εναπόθεση αβγών σε πολλούς ζωικούς οργανισμούς, όπως σφουγγάρια, σκουλήκια, αχηβάδες, καβούρια, γαρίδες, καραβίδες, χταπόδια, σουπιές, χελώνες, αχινοί και ψάρια, ενώ αρκετά φύκη χρησιμοποιούν τα μεγάλης επιφάνειας φύλλα της για να προσκολληθούν. Στους θαλάσσιους λειμώνες Ποσειδωνίας υπολογίζεται ότι ζουν περισσότερα από 1.000 είδη πανίδας και 400 είδη χλωρίδας.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στη Μεσόγειο, αλλά και στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται και άλλα τέσσερα είδη θαλάσσιων φανερογάμων που είναι τα Zostera marina, Zostera noltii, Cymodocea nodosa και Halophila stipulacea.
Όλα τα είδη αυτά μπορούν να σχηματίζουν υποθαλάσσια λιβάδια που θεωρούνται επίσης ιδιαίτερα σημαντικά. Τα λιβάδια όμως της Ποσειδωνίας συνιστούν την πιο πυκνή και πολύπλοκη υποθαλάσσια βλάστηση, έναν πραγματικό οικότοπο που αξίζει ιδιαίτερης σημασίας, διαχείρισης και προστασίας. Πράγματι σήμερα και μετά από επιστημονικές έρευνες η αξία και η προστασία αυτού του οικοσυστήματος αναδείχτηκε και ενσωματώθηκε στο θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε. και στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών.
Τα θαλάσσια φανερόγαμα είναι οι απόγονοι υδρόβιων φυτών του γλυκού νερού που κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους προσαρμόστηκαν σε ζωή σε θαλασσινό περιβάλλον.
Ο Κορινθιακός Κόλπος στο μεταξύ από το 2018 έχει χαρακτηριστεί NATURA μεταξύ άλλων και για την προστασία της Ποσειδωνίας. Οι αρμόδιες αρχές έχουν πλήρη γνώση των λόγων για τους οποίους προβλέπεται η απόλυτη προστασία της Ποσειδωνίας ανεξάρτητα των γενικών διατάξεων.
Πηγή: πληροφοριών http://hbs.gr