Παιχνίδια από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, από θείους και θείες, οικογενειακούς φίλους και συγγενείς! Δεν μετράμε βέβαια τους νονούς και τις νονές… Η υπερκατανάλωση, ακόμα και στις δύσκολες μέρες της κρίσης που περνάει η χώρα μας, όταν πρόκειται για τα παιδιά, φαίνεται ότι έχει πάντα την τιμητική της!
Μήπως όμως, παρόλο που τα βλαστάρια σας έχουν ντουλάπες και μπαούλα γεμάτα με παιχνίδια, νιώθετε πως δεν τους κεντρίζουν και πολύ το ενδιαφέρον; Μήπως ανήκετε σε εκείνους τους γονείς που ενθουσιάζεστε οι ίδιοι με ένα παιχνίδι αλλά βλέπετε το μικρό σας να προτιμά να παίζει και να διασκεδάζει με τα κατσαρολικά και τις κουτάλες της μαμάς, απολαμβάνοντας περισσότερο τον ήχο των αυτοσχέδιων ντραμς;
Σύμφωνα με νέες έρευνες για τη βρεφική ανάπτυξη και συμπεριφορά, φαίνεται ότι όταν ένα παιδί έχει λιγότερες επιλογές παιχνιδιών, είναι σαν να τα εκτιμά περισσότερο, εφόσον παίζει πιο πολύ με το καθένα από αυτά, αναπτύσσοντας καλύτερα την ικανότητα της προσοχής και της συγκέντρωσης, κάνοντας το παιχνίδι του πιο δημιουργικό. Και είναι λογικό αν το σκεφτείτε. Πάρτε για παράδειγμα τον εαυτό σας, όσο περισσότερα έχετε, τόσο πιο εύκολα βαριέστε και μένετε και ανικανοποίητοι, αναζητώντας όλο και κάτι παραπάνω…
Αν πάρουμε για παράδειγμα τα παιδιά στα πιο παλιά χρόνια, διασκέδαζαν περισσότερο στο παιχνίδι τους, ενώ έβρισκαν και τρόπους να «φτιάξουν» αυτοσχέδιες μπάλες, χρησιμοποιώντας την φαντασία τους αλλά και την έντονη επιθυμία να δημιουργήσουν και να πάρουν χαρά μέσα από τα ίδια τους τα δημιουργήματα… Σε αντίθεση βέβαια με τα σημερινά παιδιά, που «δεν παίζουν» όπως τα προηγούμενα χρόνια, βαριούνται εύκολα, ενώ μεγαλώνοντας «κρύβονται» και πνίγουν την πλήξη τους πίσω από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, ένα τάμπλετ ή ένα «έξυπνο κινητό» που τα αποβλακώνει, για να μην μιλήσουμε για την έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας!
Σκεφτείτε λοιπόν, πως θέλετε να …μεγαλώσετε το δικό σας παιδί και τι ικανότητες θέλετε να το βοηθήσετε να εξασκήσει…
