Πόσο μακριά σου φαίνονται οι διακοπές των Χριστουγέννων, την ώρα που οδηγείς για να πας στη δουλειά σου μέσα στο μποτιλιάρισμα; Πάνε οι άδειοι δρόμοι και η ησυχία. Βαβούρα, κόρνες, νεύρα. Δεν πειράζει. Δυναμώνεις τη μουσική, και υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την υπόσχεση που έδωσες – πάλι στον εαυτό σου – για το νέο έτος. Θα είσαι ψύχραιμος/η. Δε θα σου χαλάσει κανένας τη διάθεση. Ό,τι και να συμβαίνει γύρω σου, εσύ ΖΕΝ.
Όλα πηγαίνουν ρολόι, μέχρι την επόμενη στροφή. Λες και σε περίμενε στη γωνία να σου χαλάσει το κάρμα! Πετάχτηκε στο STOP. «ΓΑΜ% @#$@#$ 23@#@#@!». Ωχ. «ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ;». Πάει το ζεν. «ΚΑΙ ΜΙΛΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ;». Αυτό ήταν. Η πρώτη φορά που σου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι για το 2020.
Από που προέρχεται το «road rage»? Ένστικτο επιβίωσης!
Το έχουμε ζήσει όλοι. Κάποιοι από εμάς το ζουν λίγο πιο συχνά. Οι Αμερικάνοι το αποκαλούν road rage. Γιατί αυτό είναι. Ένα συγκεκριμένο είδος ξεσπάσματος που παρατηρείται συγκεκριμένα στους δρόμους από συγκεκριμένους οδηγούς. Συνήθως συνοδεύεται από χειρονομίες – μούντζα, facepalm, μεσαίο δάχτυλο. Σχεδόν πάντα περιλαμβάνει το γουρλωμένο βλέμμα που σε καρφώνει και κοιτά στην ψυχή σου. Και ενίοτε καταλήγει με τραμπουκισμούς, διαπληκτισμούς, ακόμη και με τρακάρισμα.
Μπορεί να σου φαίνεται παράλογο και υπερβολικό εκείνη την ώρα που βλέπεις έναν τύπο να ωρύεται μέσα στο αυτοκίνητό του μόνος του, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένστικτο επιβίωσης. Αρχέγονο. Είναι τα αντανακλαστικά μας στον κίνδυνο – είτε αυτό είναι λύκος που κάνει επίθεση στη φυλή σου είτε αυτό είναι οδηγός που στέλνει μήνυμα την ώρα που μπαίνει στη λωρίδα σου. Τι κάνεις μπροστά στον κίνδυνο; Αντιδράς. Είτε δραπετεύεις είτε τον αντιμετωπίζεις. Ναι, έστω και από την ασφάλεια και ανωνυμία που σου παρέχει το αυτοκίνητό σου.
‘Ολα για το Αυτοκίνητο – Μοτοσικλέτα στην Κορινθία
