Εντάξει, μια δυσκολία την έχεις πάντοτε όταν πρέπει να υπερασπιστείς μια γυναίκα που ασχολείται με το μόντελινγκ και προσπαθεί να εξελιχθεί από «σταρ Ανω Κωλοπετεινίτσας» σε «σταρ Ελλάς» και μετά σε «σταρ Υφήλιος». Πάντα κάνουμε πλάκα με την ηλιθιότητα που βασιλεύει στο συγκεκριμένο χώρο, πάντα οργιζόμαστε με τα πρότυπα προβολής της γυναίκας ως σκεύους ηδονής. Η Ραφαέλα Πλαστήρα, όμως, γεννημένη στην Ολλανδία από έλληνα πατέρα και ολλανδή μάνα, έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς/ές με την άρνησή της να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για «σταρ Υφήλιος», επειδή αυτός γίνεται στο Ισραήλ. Δεν έκανε καμιά πολιτική ανάλυση, ένα πολιτικά αφελές κείμενο έγραψε. Μέσα από τις γραμμές αυτού του κειμένου, όμως, αναδεικνύεται η μεγάλη αλήθεια, που είναι τόσο δυνατή, τόσο πλατιά, ώστε να χωράει και την αφέλεια.
Δυο σημειώσεις μόνο. Η πρώτη: μάλλον δεν πρόκειται για διαφημιστικό κόλπο. Η Ραφαέλα Πλαστήρα, λένε, είχε από παλαιότερα τη σημαία της Παλαιστίνης στο προφίλ της στα λεγόμενα social media. Η δεύτερη: αποκλείεται να μην της είπαν της κοπέλας ότι αυτό μπορεί να έχει συνέπειες. Μπράβο της που αγνόησε τις υποδείξεις των «σωφρόνων» και έκανε αυτό που της έλεγε η καρδιά της.
Δεν ξέρουμε πώς προέκυψε η «σχέση» της Πλαστήρια με την Παλαιστίνη και το λαό της, ούτε θα γίνουμε «φαν» του μόντελινγκ, ούτε θα αποδεχτούμε τα «καλλιστεία» και τα κυκλώματα γύρω απ’ αυτά. Ανήκουμε σε άλλο κόσμο, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά. Θα πούμε, όμως, σε κάποιους τραγουδιστές και κάποιες τραγουδίστριες που πετάγονται συχνά για «αρπαχτές» στο Ισραήλ: λίγη τσίπα δεν έχετε, ρε;
