Η Ελλάδα ως γνωστόν είναι γεμάτη από όμορφα μοναστήρια τα οποία είναι διάσπαρτα σε ολόκληρη την επικράτειά της. Σκαρφαλωμένα σε βράχους, αιωρούμενα από γκρεμούς και πολλές φορές με θεά που «κόβει» την ανάσα.
Στην Κορινθία όμως έχουμε ένα μοναστήρι αληθινό κόσμημα , με ιστορία που χάνετε στο βαθος των αιώνων και που οι περισσότεροι νέοι μας αγνοούν .
Πάμε λοιπόν να το γνωρίσουμε .
Σε έναν πευκόφυτο λοφίσκο, τρία χιλιόμετρα από την κωμόπολη του Χιλιομοδίου Κορινθίας, βρίσκεται η Ι.Μ. Παναγίας Φανερωμένης.
Παναγία Φανερωμένη ( Παλαιά μονή)
Αρχικά βρισκόταν ψηλότερα, σε απόσταση περίπου 4 χιλιομέτρων από τη σημερινή μονή, σε θέση με εξαιρετική εποπτεία της γύρω περιοχής και θέα μέχρι τον Ακροκόρινθο.
Από την παλαιά μονή σώζεται ένας σπουδαιότατος από αρχιτεκτονικής πλευράς ναός -κτίσμα του 13ου αιώνα με όμορφες αλλά φθαρμένες τοιχογραφίες, και τα ημιερειπωμένα κτήρια των κελλιών.
Η παλαιά μονή αποτελεί ζώσα μαρτυρία για την προεπαναστατική και επαναστατική δράση της, αφού έχει δεχθεί τις βιαιοπραγίες των Οθωμανών, με αποτέλεσμα τη διάλυσή της.
Στη διάρκεια της Επανάστασηςτου 1821 η Μονή Φανερωμένης Κορινθίας χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο των Ελλήνων Αγωνιστών και τόπος προσευχής σπουδαίων οπλαρχηγών, όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς καθώς και καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της γύρω περιοχής.
Με το βυζαντινό αυτό μνημείο της Ορθοδοξίας ασχολήθηκαν δύο κορυφαίοι ιστορικοί, ο Ακαδημαϊκός Ορλάνδος και ο Τάσος Γριτσόπουλος.
Η ανδρώα αδελφότητα της παλαιάς μονής το έτος 1896 μεταφέρθηκε στη νέα μονή, η οποία ήταν μετόχι της παλαιάς, μεταφέροντας και τη θαυματουργή ιερά εικόνα της Βρεφοκρατούσας Παναγίας της Φανερωμένης, η οποία φανερώθηκε σε βοσκούς σε έναν βράχο πολλούς αιώνες πριν.
Η εικόνα αυτή, που βρίσκεται στο τέμπλο, θεωρείται έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Οι Πατέρες, επίσης, μετέφεραν το περίτεχνο ξύλινο σκαλιστό τέμπλο, φιλοτεχνημένο όλο με παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Ακόμη, μετέφεραν πλειάδα ιερών λειψάνων, μεταξύ των οποίων την αγία κάρα του Αγίου Σωφρονίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων.
Η νέα Ιερά Μονή της Παναγίας Φανερωμένης Χιλιομοδίου το 1949 μετατράπηκε από ανδρική σε γυναικεία.
Στη μονή βρίσκεται και το ναΐδριο της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Μαρίνας.
Ο μικρός αυτός ναός ανακαινίστηκε τον 16ο αιώνα και αγιογραφήθηκε από τον σπουδαίο αγιογράφο της εποχής εκείνης Δημήτριο Κακκαβά.
Η μονή δεν διαθέτει ξενώνες.
Πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου με τριήμερο εορτασμό και λιτάνευση της εικόνας από την παλαιά στη νέα μονή.
Η μονή επίσης πανηγυρίζει του Αγίου Σωφρονίου (11 Μαρτίου), της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή της Διακαινησίμου), της Αγίας Μαρίνας (17 Ιουλίου) και του Αγίου Νεκταρίου (9 Νοεμβρίου).
Η μονή λόγο της ιστορίας της αλλά του εξαίρετου φυσικού κάλλους που διαθέτει προσελκυει κόσμο για την τέλεση θρυσκευτικών εκδηλώσεων .
Εκεί υπαρχει από το 1947 , η οικογενειακή ταβέρνα «ΚΑΜΑΡΕΤΑ »
