Όταν ένα από τα πιο παραδοσιακά μας προϊόντα γίνεται της μόδας σε νέες μορφές κατανάλωσης, όλοι μπαίνουμε στη διαδικασία να το δοκιμάσουμε και να πειραματιστούμε με τη νέα χρήση του.

Όταν λοιπόν το γιαούρτι έγινε παγωτό δοκιμάστηκε, εγκρίθηκε, και καθιερώθηκε. Οι τσιμπημένες όμως τιμές του επέβαλαν την αναζήτηση σπιτικών συνταγών που μας επιτρέπουν να το απολαμβάνουμε όσο συχνά θέλουμε με πολύ μικρότερο κόστος απ’ ότι το έτοιμο.

Για χρόνια η εύκολη λύση μου για σπιτικό παγωτό χωρίς χτύπημα ήταν η κλασική συνταγή με την φυτική κρέμα γάλακτος που χτυπάμε με ζαχαρούχο γάλα , προσθέτουμε καραμελωμένους ξηρούς καρπούς  ή/και μπεζέδες και παγώνουμε χωρίς να χτυπήσουμε ενδιάμεσα και χωρίς να χρησιμοποιήσουμε παγωτομηχανή. Δεν θυμάμαι ποια είχε δώσει αυτή τη συνταγή σαν «παγωτό αρμενοβίλ» , αλλά ήταν τόσο επιτυχημένη που εγώ έκτοτε κατήργησα την παγωτομηχανή.

Αυτή λοιπόν τη συνταγή -που κυκλοφορεί πια ευρέως στο διαδίκτυο σε διάφορες παραλλαγές-προσπάθησα να προσαρμόσω στο παγωτό γιαούρτι παίζοντας με συνδυασμούς υλικών και αλλάζοντας αρκετές φορές την διαδικασία παρασκευής. Κατέληξα ότι η χρήση του γιαουρτιού στη θέση ενός από τα υλικά της αρχικής συνταγής αλλάζει εντελώς την υφή του παγωτού και δεν επιτρέπει να αποφύγουμε το χτύπημα. Προφανώς τα λιπαρά του γιαουρτιού δεν επαρκούν για να δώσουν σωστή υφή στο παγωτό μας.

Η συνέχεια εδώ

Παρόλο που τα κρυσταλλάκια δεν είναι πολλά, το παγωτό μας γίνεται πολύ πιο αφράτο αν χτυπηθεί. Θα πρέπει λοιπόν να το χτυπάμε 2-3 φορές μέχρι να παγώσει οριστικά ή να χρησιμοποιούμε παγωτομηχανή. Στη μόνη περίπτωση που θεώρησα ότι είναι αποδεκτό χωρίς να χτυπηθεί, είναι όταν έφτιαξα τα παγωτά-σάντουιτς τα οποία μάλιστα είναι από τις καλύτερες εκδοχές σερβιρίσματος του γιουρτοπαγωτού.

Για γαρνίρισμα του παγωτού μου χρησιμοποίησα κάποιες φορές καραμελωμένους ξηρούς καρπούς χοντροαλεσμένους στο multi (καλής ποιότητας παστέλι αμυγδάλου είναι πολύ καλή λύση αν βαριόμαστε το καραμέλωμα), μέλι και κοπανισμένα καρύδια που έβαλα σε στρώσεις  όταν είχα τελειώσει με τα διαδοχικά χτυπήματα, ψιλοκομμένα γλασσέ φρούτα ή γλυκά του κουταλιού , σοκολάτα σε σταγόνες ή σαν κάλυψη στο σερβίρισμα.

Η συνταγή μου λοιπόν…

Χτυπάμε ίσους όγκους φυτικής  ή κανονικής κρέμας γάλακτος με στραγγιστό γιαούρτι και με λίγη άχνη ζάχαρη και το βάζουμε στην κατάψυξη. Συνήθως βάζω 500ml φυτική κρέμα γάλακτος και όταν χτυπηθεί σε σαντιγύ προσθέτω 500ml γιαούρτι  (καλύτερα 10%) και 3-4 κουταλιές αχνοζάχαρη (η κρέμα γάλακτος που χρησιμοποιώ είναι σχετικά γλυκιά, εκείνη η πράσινη που βρίσκουμε στα ψυγεία, αλλά η ποσότητα της ζάχαρης ούτως ή άλλως είναι ζήτημα επιλογής και γούστου) .

Αφού το παγώσουμε για 1-1.5 ώρα το χτυπάμε ξανά με το μίξερ του χεριού και επαναλαμβάνουμε άλλες μια- δυο φορές το πάγωμα-χτύπημα. Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε 1-2 κουταλιές λικέρ της αρεσκείας μας .Μετά το τελευταίο χτύπημα  το βάζουμε στο δοχείο παγώματος αφού το ανακατέψουμε με τα υλικά που θα επιλέξουμε σαν γαρνίρισμα.

Πολύ καλή ιδέα είναι να τα βάλουμε σε στρώσεις.  Όταν θα το σερβίρουμε  το αφήνουμε για κανένα δεκάλεπτο εκτός κατάψυξης και να το απολαύσουμε. Οι πειραματισμοί πάντως συνεχίζονται. Δεν είναι κακό να καθιερώνουμε τη χρήση παραδοσιακών υλικών σε νέες εφαρμογές , έτσι δεν είναι;

Eπίσης μπορείτε  σαν βαση να χρησιμοποιήσετε φρέσκα φρούτα ή κρέμμα της αρεσκείας σας και από πάνω το παγωτο γιαούρτι όπως η κεντρική εικόνα