Μαμά, Μανούλα, Μάνα… Όπως και να την φωνάζουμε η Μητέρα μας είναι μία και μοναδική.
Οι μητέρες όλου του κόσμου γιορτάζουν τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου, χάρη στην αμερικανίδα κοινωνική ακτινίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις (1864-1948) η οποία είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας.
Πηγή της ζωής και της πρώτης πνοής. Ζεστή αγκαλιά μέρα – νύχτα. Το χάδι της, οι συμβουλές της είναι αξία ζωής, κίνητρο έμπνευσης στις δύσκολες αλλά και στις χαρούμενες στιγμές μας. Η παρουσία της ή η απουσία της καθορίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Η Ημέρα της Μητέρας είναι ο εορτασμός της ανιδιοτελούς αγάπης που νιώθει η κάθε μητέρα για το παιδί και την οικογένειά της.
Στην Ελλάδα γιορτάζεται κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Η διάσημη συγγραφέας Agatha Christie όρισε την αγάπη της μητέρας ως: «Η αγάπη της μάνας για το παιδί της είναι μοναδική στον κόσμο. Δεν ξέρει κανέναν νόμο, οίκτο, τα προγραμματίζει όλα, και συνθλίβει όλα τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο του».
H Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας έχει αρχαιοελληνικές αναφορές στη λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών, όπως την προσφωνεί ο Πίνδαρος (“Κυβέλα, Μάτερ θεών”).
Στις 9 Μάιου του 1914, ο τότε αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Από τότε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας.
H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή το «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και την φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· το άρωμά του, την μνήμη και τις προσευχές της».
Ωστόσο, η Ημέρα της Μητέρας γρήγορα εμπορικοποιήθηκε από την βιομηχανία των λουλουδιών, η οποία το αντιμετώπισε σαν ευκαιρία κερδοσκοπίας.
Στην Αρχαία Ελλάδα την άνοιξη τιμούσαν την Γαία, που συμβόλιζε την μάνα Γη, τη μητέρα όλων, θεών και ανθρώπων και στη συνέχεια τη Ρέα, σύζυγο του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.
Στο Χριστιανισμό η μητέρα του Ιησού, η Παναγία, είναι η απόλυτη μορφή της μητρότητας.
Η έμπνευση και το ξεκίνημα του εορτασμού της ημέρας, πρώτα στην Αμερική, και σήμερα σε πάνω από 40 χώρες έγινε από την
αμερικανίδα Άννα Τζάρβις, (Anna M. Jarvis, ακτιβίστρια, 1 Μαΐου 1864 – 24 Νοεμβρίου 1948), μια ιδιαίτερα αφοσιωμένη κόρη που ανησυχούσε για την παραμέληση που έδειχναν τα παιδιά στις μητέρες τους.
Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1905, η ακτιβίστρια ήθελε να τιμήσει την μνήμη της, η οποία βοηθούσε μητέρες τη δεκαετία του 1850 να μάθουν να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους, προκειμένου να μειώσουν το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας, σύμφωνα με το National Geographic.
Το επόμενο έτος, ζήτησε από φίλους να έρθουν στην εκκλησία της στο Γκράφτον, της Δυτικής Βιρτζίνια, την πρώτη Κυριακή του Μαΐου για να τιμήσουν την επέτειο του θανάτου της μητέρας της δίνοντας σε κάθε μητέρα της εκκλησίας ένα λευκό γαρύφαλλο, το οποίο, σύμφωνα με εκείνη, «συμβόλιζε την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης».
Όλη η ιστορία της
Ιστορικά, η Γιορτή της Μητέρας προέρχεται από ένα αμερικανικό κίνημα των γυναικών-μητέρων με το όνομα «Ημέρα Φιλίας της Μητέρας» (Mother’s Friendship Day) που ιδρύθηκε το 1965 υπό την Aνν Ριβς Τζάρβις (Ann Reeves Jarvis) κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου (1861-1865). Το κίνημα των γυναικών δραστηριοποιήθηκε υπέρ της ειρήνης με διάφορες ακτιβιστές δραστηριότητες και συνέχισε τις δράσεις ακόμα και μετά τη λήξη του πολέμου όπως ο αγώνας για την επανένωση οικογενειών που είχαν χωριστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.
H Ανν Τζάρβις, που είχε οργανώσει στο παρελθόν «Κλαμπ Εργασίας για την Ημέρα της Μητέρας» για να βελτιώσει την υγιεινή και την υγεία τόσο για στρατόπεδα Ένωσης όσο και για Ομοσπονδιακούς, που υπέστησαν έκρηξη τυφοειδούς, ήθελε να το επεκτείνει σε ετήσιο μνημόσυνο για τις μητέρες, αλλά πέθανε το 1905.
Η κόρη της, Άννα Ριβς Τζάρβις (Anna Reeves Jarvis) θέλοντας να τιμήσει τη μητέρα της συνέχισε το έργο που ξεκίνησε για να αφήσει μια μέρα που θα τιμά όλες τις μητέρες.
H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».
Στις 10 Μαΐου του 1908, λοιπόν, οικογένειες συμμετείχαν σε εκδηλώσεις στην πόλη καταγωγής της Tζάρβις στην περιοχή Γκράφτον στη Δυτική Βιρτζίνια, καθώς επίσης και στη Φιλαδέλφεια –όπου ζούσε η Τζάρβις τότε- και σε άλλες πόλεις.
Χάρη στις προσπάθειες της, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε ολοένα και περισσότερες πόλεις και πολιτείες των ΗΠΑ, μέχρι που ο πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον το 1914 όρισε ως επίσημη ημέρα εορτασμού της Ημέρας της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Μία ημέρα που μετατράπηκε σε γιορτή του καταναλωτισμού
Ωστόσο, η Τζάρβις δεν είχε υπολογίσει τις καταναλωτικές διαστάσεις που θα έπαιρνε η Γιορτή της Μητέρας μόλις λίγα χρόνια μετά τη σύλληψη της ιδέας.
Όπως ήταν φυσικό, η Άννα Τζάρβις απογοητεύτηκε, όταν είδε ότι το όραμά της πήρε άλλη μορφή. Η ίδια δεν είχε παιδιά. Είχε, όμως, μία μητέρα που αγαπούσε και θαύμαζε. Και όταν την έχασε θέλησε να τιμήσει τη μνήμη της, αλλά και να προσφέρει στα υπόλοιπα παιδιά που είχαν εν ζωή τις δικές τους μαμάδες, να περάσουν μία μέρα μαζί, σε γιορτινό κλίμα.
Μάλιστα, ήταν τόσο εκνευρισμένη που αφοσιώθηκε σε έναν καινούργιο σκοπό: να επαναφέρει την Ημέρα της Μητέρας στις αρχικές της ρίζες. Μόνο που ο αγώνας αυτός ήταν σκληρός, δύσκολος και στο τέλος τής κόστισε όλη της την περιουσία.
Η Άννα Τζάρβις διοργάνωνε μποϊκοτάζ, απειλούσε με μηνύσεις μέχρι που επιτέθηκε και στην Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών, Ελέανορ Ρούζβελτ, κατηγορώντας την ότι χρησιμοποίησε την Ημέρα της Μητέρας για να συγκεντρώσει πόρους για φιλανθρωπίες. Ακόμη και σε συνέδριο ζαχαροπλαστών στη Φιλαδέλφεια είχε εισβάλει το 1923, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την εμπορευματοποίηση μίας γιορτής που κουβαλούσε πάντα τη μελαγχολική ιστορία των μανάδων που είχαν χάσει τα παιδιά τους στον πόλεμο.
Η εμπνεύστρια της «Ημέρας της Μητέρας» δε λύγιζε ποτέ και πάλευε με σθένος για την επαναφορά στο αρχικό της νόημα, μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 40. Παράτησε τον αγώνα της, γιατί βυθίστηκε στη λήθη της άνοιας. Το 1948, η Άννα Τζάρβις πέθανε φτωχή σε ηλικία 84 ετών στο σανατόριο Marshall Square της Φιλαδέλφεια. Λένε ότι αν ήθελε, θα μπορούσε να είχε κερδίσει πολλά χρήματα από τη «Γιορτή της Μητέρας».
Πηγή:in.gr
