Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, το νιώθουμε στο σώμα μας, με τη ζέστη να μας ανακουφίζει από έναν δύσκολο και βαρύ χειμώνα αλλά και ταυτόχρονα να ενισχύει την ανάγκη μας για δροσιστικά διαλείμματα όσο είμαστε στην πόλη. Επιλογές για βουτιές ενόσω είσαι στην πόλη υπάρχουν αρκετές είτε γνωστές είτε πιο ψαγμένες.
Ανάσες δροσιάς προσφέρει όμως και το φαγητό και πάλι καλά οι ευρωπαϊκές κουζίνες έχουν βρει εντυπωσιακούς γευστικούς συνδυασμούς για να μας προσφέρουν την αναζωογόνηση που χρειαζόμαστε το καλοκαίρι! Έτσι, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε 10 καλοκαιρινά φαγητά που μπορεί να βρεις σε κάθε γωνιά της Ευρώπης για να εμπλουτίσεις τις διατροφικές σου επιλογές! Πες μας στα σχόλια ποια είναι η αγαπημένη σου ή ποια είναι πιο πιθανό να δοκιμάσεις.
1. Salmorejo – Gazpacho (Ισπανία)
Δεν θα ήταν πλήρης μία λίστα καλοκαιρινών ευρωπαϊκών πιάτων χωρίς κάτι από Ισπανία! Να λοιπόν το αγαπημένο μας σαλμορέχο ή porra (πόρρα) είναι κατεξοχήν πιάτο της Ανδαλουσίας. Πρόκειται για μία πηχτή κρύα ντοματόσουπα ιδανική για να σε δροσίσει τα ζεστά ανδαλουσιανά καλοκαίρια. Το σαλμορέχο μαγειρεύεται πανεύκολα καθώς το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανακατέψεις ντομάτα, ψωμί, λάδι, σκόρδο, ξίδι και αλάτι και να τα πολτοποιήσεις. Συνοδεύεται συνήθως από βραστό αυγό κομμένο σε κύβους ή/και το παραδοσιακό χαμόν. Κοντά στο σαλμορέχο είναι και το γαθπάτσο (gazpacho). Περιέχει επιπλέον αγγούρι και αντί να το φας με το κουτάλι το σερβίρεις και το πίνεις στο ποτήρι! Αν βρεθείς στη Σεβίλλη λοιπόν, φρόντισε να πάρεις μία κρύα σούπα και tinto de verano, κάθισε στον ήλιο και γεύσου τη γλυκιά απλότητά της σούπας.
2. Σουηδικό Gravlax
Η σύγχρονη σουηδική κουζίνα έχει τις ρίζες της στην εποχή των Βίκινγκς. Η ζύμωση, η αφυδάτωση και το πάστωμα των τροφίμων χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για την προετοιμασία για μακρινά θαλάσσια ταξίδια και ακόμη και τώρα αυτές οι μέθοδοι εξακολουθούν να έχουν ένα ισχυρό ρεύμα σ’ αυτή τη ζωντανή χώρα. Το gravlax λοιπόν αποτελεί ένα κατ’ ουσία σκανδιναβικό πιάτο με παστωμένο σολομό που σερβίρεται καλύτερα με άνηθο και πατατοσαλάτα – είναι αρκετά ελαφρύ για τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες και ιδανικό μ’ ένα ποτήρι snaps.
3. Caponata (Ιταλία)
Αυτό το απολαυστικό πιάτο της Σικελίας αξιοποιεί στο έπακρο το κορυφαίο καλοκαιρινό λαχανικό της Ιταλίας – τη μελιτζάνα. Η Caponata είναι ένα απ’ τα πιο αγαπημένα πιάτα στη Σικελία, μαζί με την parmigiana di melanzane (παρμεζάνα μελιτζάνας) και τα ζυμαρικά alla norma (ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας και μελιτζάνες) και είναι ένα απολαυστικό συνοδευτικό με μοναδικές γεύσεις. Το Caponata αποτελείται από τηγανητές μελιτζάνες, ντομάτες και σέλινο μαγειρεμένα με ξύδι και λίγη ζάχαρη για να δημιουργήσουν μια γλυκόξινη σάλτσα. Μερικές φορές μπορούν να προστεθούν κόκκινες και κίτρινες πιπεριές για περισσότερη γεύση, μαζί με μια χούφτα ελιές ή κάπαρη για να αντισταθμιστεί η γλύκα της ντομάτας.
4. Cream Tea (Αγγλία)
Δύο περιοχές στην Βρετανία ανταγωνίζονται για το ποιος φτιάχνει το καλύτερο τσάι με κρέμα στη χώρα, η Κορνουάλη και το Devonshire. Συνήθως αποτελείτα από μπισκότα, πηγμένη κρέμα ή βούτυρο, μαρμελάδα φράουλα και φυσικά τσάι. Πρόκειται για ένα απλό γεύμα που μπορεί να συνοδεύσει ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα και να σου δώσει την αναγκαία ενέργεια!
5. Αχινοσαλάτα (Ελλάδα)
Όλοι μας λίγο ξέρουμε τις ωραίες καλοκαιρινές γεύσεις που μπορεί να δοκιμάσει κανείς το καλοκαίρι στην χώρα μας. Τα θαλασσινά έχουν την τιμητική τους! Έχεις δοκιμάσει ποτέ όμως αχινοσαλάτα; Εξαίσια νοστιμιά… Αν θες να φτιάξεις την δικιά σου αχινοσαλάτα δεν είναι και τόσο δύσκολο. Κάτι χρήσιμο, που θα πρέπει να ξέρεις είναι πως οι καλύτεροι και γευστικότεροι αχινοί μαζεύονται στο γέμισμα του φεγγαριού, γιατί τότε έχουν περισσότερα αυγά!
Αγοράζουμε λοιπόν τους θηλυκούς αχινούς σε περιόδους, που το φεγγάρι είναι στη γέμιση. Παίρνουμε τους αχινούς, που θα πρέπει να έχουν κοκκινωπό χρώμα ή μωβ, και τους ανοίγουμε μ’ ένα ψαλίδι, κυκλικά απ’ την μαλακή τους πλευρά. Ξεπλένουμε την άμμο από μέσα, καλύτερα με θαλασσινό νερό και μ’ ένα κουταλάκι προσεκτικά αφαιρούμε τα αυγά και τα βάζουμε σ’ ένα μπολ. Περιχύνουμε τα αυγά με χυμό λεμονιού και με ελαιόλαδο και … αυτό είναι!
6. Pellkartoffel mit Quark (Γερμανία)
Στη ζέστη του καλοκαιριού, κανείς δεν θέλει να μαγειρέψει ένα περίτεχνο γεύμα. Γι’ αυτό οι Γερμανοί βρήκαν αυτό το αγαπημένο πιάτο, βασισμένο για άλλη μια φορά στην πατάτα. Τα “Pellkartoffeln” είναι πατάτες βρασμένες με τη φλούδα. Σερβίρονται με “Quark” – ένα κρεμώδες γαλακτοκομικό προϊόν παρόμοιο με το γιαούρτι – που συνδυάζεται με φρέσκα βότανα, αλάτι και πιπέρι. Απλό, αλλά εθιστικό.
7. Σούπα παντζαριού (Βαλτική)
Οι χώρες της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας βρίσκονται κατά μήκος της ακτής της Βαλτικής Θάλασσας. Η κουζίνα της Βαλτικής αντανακλά επιρροές απ’ τη Σκανδιναβία καθώς και απ’ τη Ρωσία. Κριθάρι, πατάτες, παντζάρια, γαλακτοκομικά, σίκαλη, μανιτάρια και μούρα είναι μερικά απ’ τα κοινά συστατικά που θα βρεις στην κουζίνα της Βαλτικής. Το κρέας και τα βαριά πιάτα είναι δημοφιλή, ειδικά τους κρύους μήνες του χειμώνα. Η περιοχή βιώνει τέσσερις εποχές και η κουζίνα ποικίλλει ανάλογα με τα συστατικά της κάθε εποχής. Οι γεύσεις τείνουν να είναι απλές, ειδικά στη Λετονία όπου τα κοινά μπαχαρικά περιλαμβάνουν άνηθο, σπόρους κύμινο, αλάτι και πιπέρι. Στη Λιθουανία, χρησιμοποιούνται συνήθως καρυκεύματα όπως σπόρος μουστάρδας, άνηθος, σκόρδο και δάφνη. Η σούπα παντζαριού λοιπόν, έχει ως βασικό συστατικό (όπως θα φαντάζεσαι) τα παντζάρια, κρεμμύδι, καρότο και πατάτες. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η κρύα εκδοχή συχνά περιέχει μικρά κομμάτια αγγουριού και φέτες βραστά αυγά.
8. Ευρωπαϊκή Χωματίδα (Platichthys flesus) με καπνιστό ζαμπόν και γαρίδες (Βόρεια Θάλασσα)
Αυτό το πιάτο συνδυάζει τρία είδη πρωτεϊνών! Γερμανικό καπνιστό ζαμπόν και μικροσκοπικές γαρίδες Βόρειας Θάλασσας στοιβάζονται πάνω από ένα φιλέτο ευρωπαϊκής Χωματίδας. Είναι αλμυρό, βουτυρώδες, αλλά και εκπληκτικά ελαφρύ. Σερβίρεται μαζί με μερικές σοταρισμένες πατάτες και μαρούλι και αποτελεί ένα υγιεινό ανοιξιάτικο ή καλοκαιρινό γεύμα. Η ευρωπαϊκή Χωματίδα είναι ένα ψάρι που μπορεί να αλιευθεί στη Βόρεια Θάλασσα. Η ευρωπαϊκή Χωματίδα είναι ήπια στη γεύση και πολύ λεπτή, επομένως η παρασκευή της είναι πολύ απλή.
Είναι η ίδια τεχνική που οι Γάλλοι αναφέρουν ως «à la meunière». Αλατοπιπέρωσε τα φιλέτα χωρίς την πέτσα τους κι απ’ τις δύο πλευρές και πρόσθεσε μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού. Στη συνέχεια ρίξτ’ τα σε αλεύρι ώστε το εξωτερικό μέρος να στεγνώσει και να καλυφθεί ελαφρά. Μόλις ψηθεί η πρώτη πλευρά, το ψάρι αναποδογυρίζεται και λίγο βούτυρο μαζί με μερικά κλωνάρια θυμάρι μπαίνουν στο τηγάνι. Το ψάρι αλείφεται με το καυτό λίπος για να εμποτιστεί το άρωμα του βουτύρου και του θυμαριού. Μόλις ψηθεί, το λίπος στραγγίζεται και η Χωματίδα είναι έτοιμη για σερβίρισμα μαζί με μερικές φέτες λεμόνι για πασπάλισμα.
9. Gradele (Κροατία)
Με καταγωγή απ’ τις ακτές της Κροατίας (Δαλματικές ακτές), το gradele είναι ένας παραδοσιακός τρόπος ψησίματος φρέσκου ψαριού σε ανοιχτή φωτιά. Αν και το ψάρι είναι η πιο κοινή επιλογή, το κρέας και τα σαλιγκάρια μπορούν επίσης να παρασκευαστούν με τον ίδιο τρόπο. Η λέξη gradele αναφέρεται σε μια απλή μεταλλική σχάρα, αλλά αναφέρεται επίσης σε μια δαλματική ιδεολογία και τρόπο ζωής κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το ψάρι μπορεί να είναι μικρό ή μεγάλο, συμπεριλαμβανομένου του κεφαλιού, και αυτό που είναι σημαντικό είναι να το ψήσεις τέλεια στα κάρβουνα διατηρώντας το ταυτόχρονα ζουμερό. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, το ψάρι συνήθως αλείφεται μ’ ένα κλαδί δεντρολίβανου που έχει βυθιστεί σε ελαιόλαδο. Μόλις προετοιμαστεί, το ψάρι σερβίρεται παραδοσιακά με συνδυασμό ελαιόλαδου, μαϊντανού και σκόρδου, ενώ τα τυπικά συνοδευτικά περιλαμβάνουν βραστές πατάτες ή ασπρισμένο σέσκουλο.
10. Peixinhos da horta (Πορτογαλία)
Αν και η πορτογαλική κουζίνα είναι βαριά σε κρέας και θαλασσινά, το peixinhos da horta είναι μια βασική συνταγή για χορτοφάγους. Κυριολεκτικά σημαίνει ‘ψαράκια απ’ τον κήπο’ και δεν πρόκειται για τίποτα άλλο! Λαχανικά βγαλμένα απ’ το έδαφος, παναρισμένα και τηγανισμένα μέχρι να γίνουν τραγανά και να ροδίσουν, με αποτέλεσμα ένα τελικό προϊόν που μοιάζει με μικρά, πολύχρωμα ψάρια. Το παραδοσιακό λαχανικό είναι τα πράσινα φασόλια, αλλά περιστασιακά εμφανίζονται κολοκύθες και πιπεριές. Οι Πορτογάλοι έφτιαχναν αυτό το πιάτο για αιώνες, και μάλιστα το έφεραν στην Ιαπωνία όταν οι Ιησουίτες ιεραπόστολοι αποβιβάστηκαν στις όχθες της Ιαπωνίας τον 16ο αιώνα, όπου αυτό το στυλ τηγανίσματος τελικά μεταμορφώθηκε στην αγαπημένη πλέον τεμπούρα!
