Στα χέρια μας έφτασαν, άγνωστο πώς, οι κομμένες σελίδες ενός ημερολογίου, που, όπως φαίνεται, ανήκει σε κάποιον υπάλληλο, ίσως και αξιωματικό, της ΕΥΠ. Φυσικά, το κείμενο ήταν, πέρα από φανταστικό, επίσης ανυπόγραφο, οπότε το δημοσιεύουμε με κάθε επιφύλαξη για το περιεχόμενο των γραφόμενων, με τον τίτλο: Ημερολόγιο ενός Κατασκόπου.
«Αγαπητό ημερολόγιο,
πάνε μέρες που δεν σου έχω γράψει. Σήμερα όμως δεν άντεξα, με φόρτισε πολύ όλη αυτή η συζήτηση γύρω από το απόρρητο της Υπηρεσίας. Επειδή όντως, όπως μήνυσε η Ντόρα, κανένας δε θέλει να μπει δέκα χρονάκια μέσα, το απόρρητο είναι κυριολεκτικά “μέχρι τον τάφο”. Σκέφτηκα, λοιπόν, αυτές τις μέρες πιο έντονα πως ούτε την τελευταία μου ώρα, στην ύστατή μου κοινωνία, δεν θα μπορώ να μιλήσω σε κάποιον Πατέρα, να του πω:
“Πατέρα, κάνουμε άρση απορρήτου για χιλιάδες πολίτες κάθε χρόνο. Μπορούμε να συλλέγουμε δεδομένα για όλους ανεξαιρέτως, έτσι που με ένα κλικ, που λέει ο λόγος, να έχουμε πλήρη φάκελο για τον καθένα, για άμεση χρήση, αν αυτός πάει να «αποκλίνει», καταλαβαίνεις”.
Είναι αυτό που λέει ο λαός “ούτε του παπά να μην το πεις”.
Ναι, προφανώς τα ήξερα αυτά εξαρχής και όχι, δε νιώθω πως αμάρτησα και θέλω άφεση. Σε τελική ανάλυση, ας μην παραπονιέμαι. Όλοι έχουμε κάποιον ή κάποιους έναντι των οποίων δεν ισχύει κανένα απόρρητο και κάνουμε τις αναγκαίες “εξομολογήσεις”. Αν εξελιχθώ στην υπηρεσία μπορεί να έχω και κατευθείαν ΝΑΤΟικό εξομολογητή.
Μάλλον με κουράζει που όλοι ξαφνικά μιλάνε για την ΕΥΠ. Έγγραφα αποκαλύπτονται από δω, πληροφορίες “σκάνε” από κει, ο ένας καρφώνει τον άλλον, ένας χαμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη ΝΔ ότι παρακολουθούσε τους τάδε πολιτικούς, η ΝΔ κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ ότι κρυφάκουγε τους δικούς της και πάει λέγοντας. Δεν συζητώ για το ΠΑΣΟΚ που ήταν κυβέρνηση από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου πιτσιρικά, έτσι;
Βέβαια έχουν τις διαφορές τους, μπορεί ας πούμε να κάνουν συμφωνίες με διαφορετικούς επιχειρηματίες ή να προτιμάνε διαφορετικά ρεστοράν για τις συναντήσεις τους. Γίνονται και διάφορα ξεκαθαρίσματα αυτή την περίοδο. Ποιος θα κυβερνήσει, με ποιον, πώς θα μοιραστούν τα έδρανα της Βουλής και οι καρέκλες των υπουργείων και γίνεται μεγάλο πατιρντί, αφού οι καρέκλες στήνονται πάνω σε συμφέροντα, επενδυτές, σχέδια Ευρωπαίων, Αμερικάνων, αντιπάλων τους και δε συμμαζεύεται.
Ε τώρα, πάνω στον καυγά, θα πουν και μια κουβέντα παραπάνω οι άνθρωποι, “αίσχος, όνειδος, δημοκρατική εκτροπή” και τέτοια βαρύγδουπα. Να γίνεται και τζέρτζελο στα σάιτ και στα πάνελ, μη φανούνε και αδέρφια από την ίδια μάνα. Και το ΠΑΣΟΚ όταν έφερνε το νόμο του 1994 για προστασία της δημοκρατίας μιλούσε. Μια χαρά νόμος ήταν τελικά και κάναμε τη δουλειά μας 30 χρόνια, ας γίνει τώρα κι ένας εκσυγχρονισμός.
Η πλάκα είναι όταν μέσα στον τσακωμό τα μπουρδουκλώνουν και καρφώνονται μόνοι τους. Απ’ τις αγαπημένες μου γκάφες είναι αυτή που έκαναν και ο Πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής. Λέει ο ένας:
– Δεν ήξερα, αλλά αν ήξερα, θα το απαγόρευα.
– Α, ώστε έτσι, άρα εσύ κανονίζεις! απάντησε ο Τσίπρας.
Κι εκεί που το αφήγημα του “παρακράτους Μητσοτάκη” ήταν στα φόρτε του, πετάει ο Αλέξης πως “κανένας πολιτικός δεν παρακολουθούταν επί ΣΥΡΙΖΑ”. Άρα, Αλέξη, ήξερες κι εσύ σαν Πρωθυπουργός τα πάντα..; Λέω εγώ τώρα…
Αλλά τα βράδια… σκέφτομαι πόσο μικρές είναι αυτές οι αντιπαραθέσεις μπροστά στους κοινούς μας μεγάλους σκοπούς. Κανένα κόμμα δε διαφωνεί στα βασικά της δουλειάς που κάνουμε στην Υπηρεσία. Εντάξει με τις διάφορες ερμηνείες του Συντάγματος, για το αν και με ποια διαδικασία μπορούσαμε να παρακολουθούμε τον Νίκο Α. ή τον Νίκο Κ. κλπ., αλλά για μένα μετράει που συμφωνούν στις ερμηνείες του Συντάγματος για την “εθνική ασφάλεια”. Μα τι “μεγάλη” και στιβαρή έννοια, ε; Αρκετή για να σπάνε τα απόρρητα των επικοινωνιών, χωρίς ειδικές αιτιολογίες. Αρκετή και για να μην σπάνε τα απόρρητα της ίδιας της ΕΥΠ και των άλλων υπηρεσιών. Αλλά είναι σαφέστατη έννοια, δεν καταλαβαίνω γιατί ξαφνικά τόσος ντόρος. Η “ασφάλεια του έθνους”, δηλαδή η ασφάλεια της χώρας μας, ενάντια σε οποιονδήποτε θέλει να τη βλάψει, είτε είναι εξωτερικός είτε εσωτερικός εχθρός. Ποιος διαφωνεί ρε παιδιά σε αυτό;
Εντάξει, διαφωνεί το ΚΚΕ, χαίρω πολύ. Το ΚΚΕ πιστεύει ότι δεν είναι καν ασφάλεια της χώρας μας το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, οι βάσεις, η ΕΕ, είναι λέει “άλλη η ασφάλεια του λαού και άλλη του κεφαλαίου”. Κάτι τέτοια λέει και κάνει πάντα το ΚΚΕ και κάπως έτσι καταναλώνουμε χρόνο και δυνάμεις να τους παρακολουθούμε, ανεξαρτήτως ένοικου Μαξίμου. Μεταξύ μας, αγαπητό ημερολόγιο, δεν είναι τυχαίο ότι φτιαχτήκαμε το ιστορικό έτος 1949. Περάσαμε τότε πολλά ζόρια με τον άμεσο κομμουνιστικό κίνδυνο πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Να ‘ναι καλά οι Αμερικάνοι που τότε πρωτοστάτησαν να στηθούμε σαν σύγχρονη Υπηρεσία.
Τώρα τι θέλουν να γίνει;
Να ελεγχόμαστε από τη Βουλή. ΟΚ. Τι να ελέγξει δηλαδή η Βουλή; Να εμφανιστώ εγώ στην Επιτροπή και να πω τι έκανα για την Υπηρεσία; Πού γίνονται αυτά;
Να ενημερώνονται, λέει, οι πολίτες. Τύπου κόουτς Ιτούδης: “Καλησπέρα σας, κα Βασιλική, είστε στην ομάδα (που παρακολουθούμε)”.
Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας μου φαίνεται. Θα είχε γούστο να έβγαινε μια φορά η ΑΔΑΕ να μας πει, πότε ακριβώς συνέβη και σε πόσους, να τους ενημερώσουν πως παρακολουθήθηκαν για λόγους εθνικής ασφάλειας, επί οποιασδήποτε κυβέρνησης!
Αυτές οι ανεξάρτητες αρχές είναι για Όσκαρ, ώρες ώρες. Και η καλύτερη ταινία “ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου”…: οι απαντήσεις της ΑΔΑΕ στο ΚΚΕ για τις παρακολουθήσεις του!! Να βγει ο Πρόεδρος της ΑΔΑΕ συγκινημένος στη σκηνή: “Θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου, βασικούς συντελεστές από όλες τις κυβερνήσεις, είμαστε στην ουσία μια παρέα παρά τις διαφωνίες μας, κι αυτό βγαίνει προς τα έξω. Σε βαθμό που πείθεται δηλαδή κι ο κόσμος πως τα δικαιώματά του προστατεύονται. Φυσικά, δεν θα ήμασταν εδώ αν δεν είχαμε σεναριογράφο το δίκαιο της ΕΕ και το Σύνταγμα, που πρέπει να τα φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού. Σας ευχαριστώ και πάλι”. Και χειροκροτήματα από κάτω όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, όπως όταν είχε έρθει ο Ζελένσκι.
Είπε ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ “δεν πρόκειται να κάνουμε τις μυστικές υπηρεσίες φύλλο και φτερό”. Μα, δεν μπορεί ποτέ να γίνουν οι υπηρεσίες σαν τη δική μας “φύλλο και φτερό”, πόσο μάλλον όταν έχουμε τις “φτερούγες” του ΝΑΤΟ. Εκτός αν, τι να πω, παίξει τίποτα χοντρό όπως τότε το ‘40 με την ιστορία που σου έγραφα πριν, που ήταν όλος ο λαός με το ΚΚΕ, αποφασισμένος για ανατροπές. Τρομοκρατική δράση, δηλαδή. Ποιος είπε ότι “τρομοκρατία” είναι μόνο αυτή των τζιχαντιστών και των διεθνών μας εχθρών; Α ναι, ο Τσίπρας, ναι, μάλιστα.. άλλο ένα καθρεφτάκι για ιθαγενείς. Αφού τώρα έχουμε και μία ακόμα λέξη-κλειδί της ΕΕ, για να παρακολουθούμε πολύ πριν γίνει καμιά ζημιά: “Ριζοσπαστικοποίηση”.
Εγώ λοιπόν, αγαπητό ημερολόγιο, δεν ανησυχώ.
Ίσα ίσα, μπορεί και κάτι καλό να βγει από όλο αυτό το σούσουρο και το ανακάτεμα. Πώς το έγραψαν, να δεις, διάφορες εφημερίδες: “Το σκάνδαλο Ανδρουλάκη να αποτελέσει ευκαιρία”. Έτσι είναι πάντα τα σκάνδαλα: Ευκαιρία για να γίνει καλύτερο το κράτος μας, να αντιμετωπίσουμε παθογένειες, να αντιστοιχηθούμε και εμείς ως Υπηρεσία στις απαιτήσεις των καιρών, που είναι πολεμικοί… Ας έρθει λοιπόν και παραπάνω “λογοδοσία” και παραπάνω “διαφάνεια”. Να σου πω εγώ τι σημαίνει το πολύ – πολύ αυτό. Σημαίνει να υπηρετούμε πιο πιστά τα γενικά μας καθήκοντα για την εθνική ασφάλεια και οι πολίτες μάλιστα να νιώθουν ότι ξέρουν, ελέγχουν και συμφωνούν. Εδώ πού τα λέμε, αυτό θα το ήθελα πολύ. Να σέβεται και να αποδέχεται ο ελληνικός λαός το έργο μας, τον κόπο μας, χωρίς πολλές καχυποψίες και αντιδράσεις. Γιατί νομίζεις ότι φέραμε την παλιά καραβάνα της ΜΙ5, ειδικό στις “τρομοκρατικές απειλές”, για να μας συνδράμει με τις γνώσεις και την πείρα του; Οι “βασίλισσες” και οι “βασιλείς” έρχονται και φεύγουν.. Ας φύγει λοιπόν κι ο “Μητσοτάκης ο Δεύτερος”, που φαγώθηκαν όλοι. Το κράτος να θωρακίζεται, αυτή είναι η ουσία.
Ξέχασα να γράψω για το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που λέει “θα κινηθεί και νομικά εναντίον της ΕΥΠ”.
– Όπα παιδιά ψυχραιμία, τους λέω στη δουλειά, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί κινούνται εναντίον κάποιων στην ΕΥΠ, όχι εναντίον της ΕΥΠ. Εναντίον της ΕΥΠ γενικά είναι μόνο οι κομμουνιστές και όλοι αυτοί που πάνε σε διαδηλώσεις, είναι ενάντια στο “κεφάλαιο”, τους “ιμπεριαλιστές”, τους “ΑμερικανοΝΑΤΟικούς”, τις “λυκοσυμμαχίες” και άλλες σύνθετες λέξεις που σκαρφίζονται για να κράζουν τους συμμάχους μας.
– Ναι, μου λέει ο άλλος, αλλά δεν ακούν και λίγοι το ΚΚΕ.
Δεν ξέρω πού το βρήκε αυτό, αλλά έμοιαζε πολύ σίγουρος. Ίσως έχει χρεωθεί αντίστοιχα τηλέφωνα και άτομα, απ’ τα οποία έβγαλε συμπέρασμα. Ελπίζω να είναι αυτό, δηλαδή. Το χειρότερο σενάριο είναι να μην μπορεί να “ακούσει” το συμπέρασμα αυτό από συνομιλίες. Να το “ακούει” μέσα από τις συγκεντρώσεις τους, τις απεργίες, τις “επιθέσεις” σε ΝΑΤΟικά κομβόι, σε λιμάνια όπως στη Θεσσαλονίκη κλπ. Εδώ που τα λέμε, οι τιμές ανεβαίνουν, οι μισθοί δεν φτάνουν, στο Αιγαίο γίνονται τσακωμοί, αλλά και μπίζνες με τους Τούρκους… αν συνεχίσει έτσι το ΚΚΕ ενάντια σε όλα αυτά, θα έχουμε πολύ περισσότερη δουλειά για λόγους “εθνικής ασφάλειας”.. Πάω να κοιμηθώ γιατί έρχεται δύσκολος χειμώνας, που παίζει να μου κοστίσει και σε ύπνο.
Σ’ αφήνω, αγαπητό ημερολόγιο, και συγγνώμη που θα σκίσω και καταστρέψω αμέσως τα φύλλα σου, αλλά… είπαμε… Τα χαρτιά με τα απόρρητα μένουν μόνο εντός του κράτους και… πώς το λένε οι άλλοι με τη σύνθετη λέξη να δεις… Α ναι: Εντός των “Ευρωατλαντικών”.
ΥΓ: Σε τόσο έντονη ψυχολογική κατάσταση είμαι, που δεν σου σχολίασα καν το ματς της Εθνικής με τη Γερμανία. Μάλλον ενδόμυχα το αποφεύγω το θέμα, γιατί μου θυμίζει ευαίσθητα ζητήματα. Κάποιοι είναι πιο πολύ με τους Αμερικάνους και κάποιοι πιο πολύ με τους Γερμανούς, γι’ αυτό και ακούγονται διάφορα για τις μυστικές υπηρεσίες αυτών των χωρών ακόμα και μέσα στη Βουλή. Τέλος πάντων, αυτό θα στο αναλύσω κάποιο άλλο βράδυ. Εξάλλου, η ουσία είναι μία: Δε διαφωνούμε μεταξύ μας στην “εθνική” – είπαμε, εννοώ, δε διαφωνούμε οι περισσότεροι, οι βασικοί, η πεντάδα, όχι οι εκτός αστικού γηπέδου. Τα άλλα θα τα βρούμε».
Ο Μαρκόνης
902.gr
