«Πολεμικό ανακοινωθέν» ήταν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, προαναγγέλλοντας κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα.
Σαν έτοιμοι από καιρό, ο πρωθυπουργός και οι νέοι υπουργοί παρουσίασαν μέτρα και μεταρρυθμίσεις, που άλλες θα έρθουν άμεσα στη Βουλή και άλλες θα «τρέξουν» σε βάθος τετραετίας.
Μια πρώτη «γεύση» έδωσαν οι εξαγγελίες για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, παρακάμπτοντας μάλιστα το άρθρο 16 του Συντάγματος, μέχρι η κυβέρνηση να επιχειρήσει την αναθεώρησή του, με άλλους πρόθυμους στη Βουλή.
Ξεχώρισαν επίσης οι εξαγγελίες του υπουργού Εργασίας ότι έρχεται νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που σημαίνει νέο χάρισμα στην εργοδοσία, δηλαδή παραπέρα «γονάτισμα» των ασφαλιστικών ταμείων.
Οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας προανήγγειλαν βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα για τον λαό αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, με «ορόσημο» τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ σήμερα και αύριο.
Στην Υγεία, ο «νέος υγειονομικός χάρτης» που εξήγγειλε ο αρμόδιος υπουργός είναι συνέχεια των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που άφησαν απροστάτευτους υγειονομικούς και ασθενείς την περίοδο της πανδημίας.
Σ’ αυτόν περιλαμβάνεται ανάμεσα σε άλλα το κλείσιμο ακόμα περισσότερων μονάδων Υγείας απ’ αυτές που κατάργησε για λόγους «εξοικονόμησης» η κυβέρνηση της ΝΔ την περίοδο των μνημονίων και κράτησε βέβαια κλειστές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στο όνομα της «επενδυτικής βαθμίδας», ο υπουργός Ανάπτυξης μοίρασε από το βήμα της Βουλής προκλητικά τελεσίγραφα στα λαϊκά στρώματα ότι είναι αδιανόητη οποιαδήποτε αμφισβήτηση των δημοσιονομικών στόχων, των πρωτογενών πλεονασμάτων και των άλλων μέτρων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.
Επιβεβαίωσε και μ’ αυτόν τον τρόπο ότι έρχονται νέα φοροεπέλαση (με τον μανδύα της «αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής») και σχέδιο μεγαλύτερων περικοπών σε κρατικές δαπάνες, που σχετίζονται ακόμα και με στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.
Η «αξιολόγηση παντού» που προανήγγειλε η υπουργός Εσωτερικών θα γίνεται με τα κριτήρια του αποτελεσματικότερου κράτους στην υπηρεσία της κερδοφορίας των ομίλων και όχι βέβαια με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, που θα συνεχίσουν να συνθλίβονται.
Την ένταση των αποκλεισμών και της καταστολής απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες ανακοίνωσε ο υπουργός Μετανάστευσης, με οδηγό το νέο Σύμφωνο της ΕΕ, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ναυάγια όπως αυτό της Πύλου.
Αυτά είναι μερικά μόνο απ’ όσα καταγράφηκαν το τριήμερο των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, με τον πρωθυπουργό να διαπιστώνει στο τέλος της συζήτησης «ενδείξεις προόδου και σύγκλισης» με τα άλλα αστικά κόμματα.
Διαβεβαίωσε μάλιστα ότι η κυβέρνηση θα ενσωματώσει και δικές τους προτάσεις, «αρκεί να είναι ώριμες, επεξεργασμένες και κοστολογημένες», στρώνοντας το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερη συναίνεση στους «εθνικούς στόχους».
Αυτούς δηλαδή που περιστρέφονται γύρω από τα βασικά προτάγματα του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ: «Εξωστρέφεια» και «πρασίνισμα» της οικονομίας με κρατική στήριξη, Ταμείο Ανάκαμψης και «δημοσιονομική σταθερότητα», ΝΑΤΟική «ασφάλεια και σταθερότητα» με μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο και επικίνδυνες για τον λαό διευθετήσεις στην περιοχή.
Γι’ αυτό άλλωστε οι προγραμματικές δηλώσεις δεν σηματοδότησαν μόνο την έναρξη ενός νέου κύκλου επίθεσης στον λαό από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και την πρεμιέρα της «υπεύθυνης» αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, όπως και των άλλων κομμάτων.
Επιβεβαιώθηκε ότι δεν μπορούν να αντιπολιτευτούν την πολιτική που εφάρμοσαν και οι ίδιοι ως κυβέρνηση, τη στήριξαν σε βασικές γραμμές την περασμένη τετραετία και αποτέλεσε κοινό τους πρόγραμμα με τη ΝΔ σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Μόνο το ΚΚΕ άσκησε και στις προγραμματικές δηλώσεις στρατηγική αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος, αποκαλύπτοντας τον αντιλαϊκό – ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής, που κλιμακώνεται με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων στις πιο βασικές πλευρές.
Καλώντας ταυτόχρονα τον λαό να μη χαραμίσει ούτε λεπτό με νέες αυταπάτες και προσμονή για κάτι καλύτερο, αλλά να οργανωθεί και να γίνει ο ίδιος με την πάλη του το αντίπαλο δέος σ’ αυτήν την πολιτική, να γίνουν οι αγώνες του ο σπόρος της αντεπίθεσης για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες του.
