Όσοι αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν Αλτσχάιμερ λόγω οικογενειακού ιστορικού ή γενετικής προδιάθεσης είναι σημαντικό να κάνουν αερόβια άσκηση.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν.
Στην έρευνα συμμετείχαν 23 ηλικιωμένοι με φυσιολογική αντίληψη και οικογενειακό ιστορικό ή γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη της νόσου, που ακολουθούσαν καθιστική ζωή.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε εξετάσεις για την εκτίμηση της καρδιοαναπνευστικής τους κατάστασης και υπολογίστηκαν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, ο μεταβολισμός της γλυκόζης στον εγκέφαλο και η νοητική λειτουργία τους.
Στους μισούς δόθηκαν συστάσεις για την υιοθέτηση ενεργού τρόπου ζωής, αλλά δεν υπήρξε παρέμβαση. Οι υπόλοιποι συμμετείχαν σε πρόγραμμα μέτριας έντασης άσκησης σε διάδρομο με προσωπικό γυμναστή 3 φορές την εβδομάδα επί 26 εβδομάδες.
Σε σύγκριση με όσους δεν άλλαξαν τον τρόπο ζωής τους, αυτοί που έκαναν αερόβιες ασκήσεις για τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας τους και μείωσαν τον χρόνο καθιστικής ζωής, είχαν καλύτερες επιδόσεις σε νοητικές εξετάσεις εκτελεστικής λειτουργίας.
Η βελτιωμένη καρδιαναπνευστική κατάσταση συνδεόταν με αυξημένο μεταβολισμό γλυκόζης στον εγκέφαλο σε περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με τη νόσο.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι ο τρόπος ζωής και η τακτική αερόβια άσκηση μπορούν να ενισχύσουν την εγκεφαλική και νοητική λειτουργία, που είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στη νόσο.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Brain Plasticity.
