Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται, και επειδή έχω να φάω ο,τιδήποτε δύο μέρες και επειδή έχουμε και βίτσια, εγώ ονειρεύομαι ΠΑΤΣΑ!!!
Φωτο: Νίκος Κωστόπουλος
Ξέρω ότι οι περισσότεροι/περισσότερες τώρα θα κάνετε ΜΠΛΙΑΧ, αλλά σας συγχωρώ γιατί απλά οφείλεται σε άγνοια και/ή σε φόβο, γιατί απλά ΔΕΝ έχετε δοκιμάσει Πατσά ή έχετε φάει πατσά σε λάθος μέρος.
Στον Πατσά λοιπόν χρησιμοποιούμε Μοσχαρίσια κοιλιά, ποδαράκια (τα πέλματα του ζώου) και το σαρδένι (κατ’ άλλους σαρδέλι) που θα εξηγήσω τι είναι αργότερα.
Ξεκινάμε με ένα αξίωμα. Ο πατσάς είναι σαν τον καφέ. Σου αρέσει μόνο ένας. Όταν σου αρέσει ο πατσάς σε κάποιο μαγαζί, είναι εξαιρετικά δύσκολο να σου αρέσει σε κάποιο άλλο και είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάνεις σπίτι σου πατσά το ίδιο νόστιμο με των πατσατζίδικα. Ο βασικός λόγος είναι ότι ο πατσάς πρέπει να βράζεται χαμηλά, ΠΟΛΛΕΣ ώρες (πάνω από οχτώ ) και σε μεγάλες ποσότητες.
Ξεκινάμε λοιπόν να κάνουμε σπίτι μας Πατσά στην χύτρα:
1) Φροντίζουμε να έχουμε ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ απορροφητήρα και καλό εξαερισμό (εκτός αν έχουμε καλό δικηγόρο για το διαζύγιο).
2) Έχουμε αγοράσει το λιγότερο 3 κιλά πατσά και ποδαράκια και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σαρδένι. Το σαρδένι είναι τα μαύρα εκείνα κομματάκια που δίνουν όλη την γεύση στον πατσά. Τα πλένουμε καλά και τα τρίβουμε με λίγο λεμόνι η ξύδι. ΔΕΝ ΤΑ ΚΟΒΟΥΜΕ ΠΟΤΕ.
3) Τα βάζουμε να βράσουν με πολύ νερό, τουλάχιστον δύο ώρες (στην χύτρα λέμε έτσι). Το δίωρο αυτό κάνουμε δουλειές στο σπίτι που από καιρό έχουμε αναβάλει αλλά δεν…, με σκοπό να μαλακώσουμε τον/την σύζυγο όταν θα γυρίσει στο σπίτι και θα βρωμάει μέχρι το ασανσέρ.
4) Κάποια στιγμή ανοίγουμε την χύτρα και βλέπουμε αν το κόκαλο από τα ποδαράκια έχει “καθαρίσει” εντελώς από το κρέας, τότε κατά πάσα πιθανότητα ο πατσάς είναι έτοιμος. Καλού κακού, δοκιμάζουμε να κόψουμε λίγο κοιλιά (ειδικά στο “νεύρο”). Αν μασιέται είμαστε ΟΚ.
5) Με μία κουτάλα μαζεύουμε λίγο λίπος και ζουμί από πάνω-πάνω (ένα φλιτζάνι ας πούμε) για να κάνουμε το κόκκινο, το βάζουμε σε ένα μπολ και προσθέτουμε πάπρικα (επειδή όπως είπα υπάρχουν και χαμουτζήδες, η πάπρικα είναι κόκκινο πιπέρι και είναι ΠΑΝΤΑ γλυκιά) βάζουμε και λίγο ξύδι και το χτυπάμε αρκετά ώστε να γίνει σώμα, αν είμαστε μαλωμένοι με τις αρτηρίες μας βάζουμε και λίγο άσπρο βούτυρο (πολύ λίγο όμως).
6) Σε ένα γουδί βάζουμε μερικά κεφάλια σκόρδο και λίγο χοντρό αλάτι και το χτυπάμε λίγο (έτσι έχουμε και το σκορδοστούμπι μας).
Είμαστε έτοιμοι να φάμε.
Μπορούμε να φάμε πατσά σκέτο, δηλαδή μόνο την κοιλιά με λίγο σαρδένι και οπωσδήποτε κόκκινο και αν θέλουμε σκορδοστούμπι, ξύδι και μπούκοβο (πιπέρι από καυτερή πιπεριά μαζί με τα σποράκια της).
Το τρώμε ψιλοκομμένο (ψιλοφλώρικο) η χοντρό “ντουζλαμά”.
Μπορούμε να φάμε μόνο ποδαράκια, όπου βάζουμε λεμόνι και μαύρο πιπέρι
Και βέβαια ανάμεικτο, όπου αυτοσχεδιάζουμε.
Πρόταση: Ανάμεικτος ντουζλαμάς με πολύ σαρδένι, στεγνός από ζουμιά με πιπέρι και λεμόνι (απλά ο μάστορας πρέπει να το ζεματίσει πριν το βάλει στο πιάτο, γιατί παγώνει αμέσως).
Συνοδευτικά στο πατσά δεν έχει. Βία-βία μια φέτα, ή καλύτερα μανούρι.
Πίνουμε Ρετσίνα (δίχως κόλα, γιατί στα μαγαζιά που πάω κάτι τέτοια λάθη είναι ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΑ).
Άντε και Καλή Όρεξη!
http://www.ough.gr
