Δεκαπέντε χιλιόμετρα νότια της Σπάρτης, κοντά στους πρόποδες του Ταϋγέτου, βρίσκεται ο Ξηρόκαμπος, μια πανέμορφη κωμόπολη «πνιγμένη στο πράσινο».
Στην έξοδο του φαραγγιού του Ανακώλου, του οποίου ρέει ο ποταμός Ερασίνος (Ρασίνα), ο επισκέπτης μένει έκθαμβος στο αντίκρισμα του γεφυριού που ενώνει τις 2 όχθες. Πρόκειται για ένα ανεπανάληπτης πραγματικά δομικής κατασκευής γεφύρι ηλικίας 2.000 χρόνων που χρησιμοποιείται κανονικότατα ως σήμερα, πάνω από τον αρχαίο δρόμο Σπάρτης-Καρδαμύλης.
Λέγεται πως είναι το αρχαιότερο σε λειτουργία γεφύρι της Ευρώπης! Έχει κτιστεί από τους Σπαρτιάτες, την εποχή που ο Αύγουστος (τέλη 1ου π.χ. αιώνα) τους παραχώρησε την Καρδαμύλη ως επίνειο…
Ονομάστηκε από τους χριστιανούς «Ελληνικό» ή «Ελληνιστικό», έργο δηλαδή των αρχαίων Ελλήνων και από τους κατοίκους της γύρω περιοχής «Καμάρα».
Ο λαός το συνδύασε με την φυγή προς την Τροία της ωραίας Ελένης και την εμφάνιση τη νύχτα του φαντάσματος της γυναίκας του πρωτομάστορα, η οποία θυσιάστηκε για να θεμελιωθεί το γεφύρι…
Φέρει μία στρώση καμαρόλιθων, η διάμετρος της καμάρας του υπολογίζεται στα περίπου 4 μ., ενώ το κατάστρωμα, ο διάδρομος διάβασης, είναι επίπεδος. Η άψογη μηχανική του δεν αλλοιώνεται από τις υποστηρικτικές κατασκευές που έχουν γίνει στο πέρασμα των αιώνων, ιδίως στο αριστερό τμήμα του κατά τον 17ο αιώνα.
Σύμφωνα με τοπική παράδοση, 3 μύθοι “συνοδεύουν” το γεφύρι…
Ο πρώτος μύθος λέει ότι από το γεφύρι αυτό πέρασε ο Πάρις, γιος του Πριάμου με την ωραία Ελένη του Μενέλαου, κατευθυνόμενοι προς την νησίδα Κρανάη του Γυθείου, απ’ όπου απέπλευσαν προς την Τροία.
Ο δεύτερος μύθος λέει ότι από το ίδιο γεφύρι πέρασε ερχόμενος από την Καρδαμύλη μέσα από τον Ταΰγετο, ο γιος του Αχιλλέα, Πύρρος ή αλλιώς Νεοπτόλεμος για να πάει στην Σπάρτη να παντρευτεί την κόρη του Μενέλαου και της Ελένης, Ερμιόνη.
Ο τρίτος μύθος λέει ότι ο Τηλέμαχος πέρασε από αυτό το γεφύρι ερχόμενος απ’ την Πύλο, το βασίλειο του Νέστορα για να πάει στην Σπάρτη να ρωτήσει τον Μενέλαο για τον πατέρα του Οδυσσέα.
Καθώς το ρέμα αναζητά τον δρόμο του ανάμεσα στα βράχια και τα τοιχία που ανακόπτουν την ορμή του, σχηματίζει υδάτινα παραπετάσματα και διαδρόμους: ένα θέαμα που βρίσκεται σε μεγάλες δόξες τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες.
