Το μεσημέρι της Πέμπτης η κηδεία του ασυμβίβαστου δημοσιογράφου Σπύρου Κομίνη

Αύριο στη μία το μεσημέρι το τελευταίο αντίο στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας τον Σπύρο Κομίνη που «έφυγε» το βράδυ της Τρίτης 29 Δεκεμβρίου.

Όπως γράφει ο αδελφός του, Νίκος Κομίνης, «”έφυγε” από την ζωή ο Σπύρος Κομίνης, ο Δημοσιογράφος, ο σπουδαίος αρθρογράφος, ο ανεξάρτητος  αναλυτής των διεθνών θεμάτων που με την αρθογραφία του προέβλεψε την κρίση του 2008-2010, ο ασυμβίβαστος  για τις ιδέες του, που υπηρέτησε με πάθος  την πραγματική και σε βάθος ενημέρωση.

Συνδύαζε άσχετες και τελείως αγνοημένες ειδήσεις από ολόκληρο τον πλανήτη αποκαλύπτοντας γεγονότα που είχαν διαφύγει από την προσοχή των άλλων ΜΜΕ. Γεννήθηκε στην Αθήνα 24 Δεκεμβρίου 1947. Είχε το μοναδικό ταλέντο και την ανεπανάληπτη ικανότητα να ανακαλύπτει και να αποκαλύπτει, ανάμεσα στις γραμμές,  την αθέατη πλευρά των γεγονότων  οδηγώντας  τον αναγνώστη , τον ακροατή, τον θεατή στην μοναδική αλήθεια.

Ποιος δεν θυμάται τις εντυπωσιακές δισέλιδες, «σαλονάτες» αναλύσεις στο εβδομαδιαίο Ποντίκι. Εκεί ο Σπύρος έβαλε την σφραγίδα του, ίσως σε ένα μεγαλύτερο κοινό από εκείνο που τον γνώριζε πριν.

Στέλεχος  εφημερίδων από την δεκαετία του 1970 ασχολήθηκε συστηματικά με τα διεθνή, το εξωτερικό δελτίο ειδήσεων, όπως το έλεγαν οι παλιότεροι στις εφημερίδες «Έθνος», «Πρωινή Ελευθεροτυπία», «Ειδήσεις», και στην ΕΡΤ αλλά και στο ιδιωτικό ραδιόφωνο «Ωχ FM» με πολύκροτες συνεντεύξεις. Αρθρογραφούσε για κάποια χρόνια στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα».

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ (12.03.2009) διαμαρτύρεται με τον πιο έντονο τρόπο και καταγγέλλει την πρωτοφανή δίωξη και λογοκρισία σε βάρος του δημοσιογράφου Σπύρου Κομίνη, από την ιδιοκτησία της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ».
Ο αρθρογράφος της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία Κυριακάτικης εφημερίδας, όχι μόνο προέβλεψε την κρίση με τις αναλύσεις του, αλλά έγραφε συνεχώς για αυτό που τελικά ήδη βιώνουμε σήμερα, αποκαλύπτοντας τα αίτια και τις συνέπειες.
Φαίνεται όμως ότι η γνώση στις μέρες μας αποτελεί αδίκημα, το να κάνεις σωστά τη δουλειά σου τιμωρείται, ενώ οι αποκαλύψεις σε καθιστούν ιδιαζόντως ενοχλητικό.

Ο Σπύρος Κομίνης όσο ανέλυε την κρίση που ερχόταν, τόσο η ιδιοκτησία της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» περιόριζε κατά στάδια την έκταση των άρθρων του, ώστε από δύο σελίδες εφημερίδας να του ζητάνε τελικά μόνο 300 λέξεις.

Ήδη η ιδιοκτησία της εφημερίδας έφτασε στο σημείο να διαδίδει ότι ο συνάδελφος αποχώρησε οικειοθελώς. Τα άρθρα του όμως δημοσιεύονται μόνο στην ιστοσελίδα «styx», αφού όμως προηγουμένως έχουν σταλεί στην εφημερίδα, η οποία εξακολουθεί να αρνείται να τα δημοσιεύσει.

Παρά τα αλλεπάλληλα διαβήματα της ΕΣΗΕΑ, οι εκπρόσωποι της εφημερίδας επιμένουν στην ίδια στάση απέναντι στον συνάδελφο.

Το κρούσμα λογοκρισίας στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό από ιστοσελίδες στο διαδίκτυο, που συνήθως «κόπτονται» για τα εργασιακά ζητήματα, την ελευθερία της έκφρασης και τους άνεργους δημοσιογράφους.

Σε μια στιγμή ακριβώς που η Ενημέρωση θα έπρεπε να στιγματίσει και να αποτρέψει την κυριαρχία της διαφήμισης, ώστε να αντιμετωπίσει ο Έλληνας πολίτης τα προβλήματα που του δημιούργησε ακριβώς η παραπλανητική διαφήμιση, τα ΜΜΕ στην Ελλάδα παραιτούνται από τον ρόλο τους, στερούν τον πολίτη από το δικαίωμά του και διώκουν τους δημοσιογράφους που αποδεικνύονται ενοχλητικοί για τους υπεύθυνους της κρίσης.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ καλεί για μια ακόμη φορά την ιδιοκτησία της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» να αποκαταστήσει τον συνάδελφο και δηλώνει ότι οι δημοσιογράφοι, παρά τις αντιξοότητες, θα συνεχίσουν με κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους να γράφουν κατά συνείδηση και να υπηρετούν την αλήθεια.

Συνεργάστηκε με τον «Ρίζο της Δευτέρας» (Δευτεριάτικο απογευματινό φύλλο του Ριζοσπάστη) δημιουργώντας το σατυρικό ένθετο «Σατιρίζος».
Σε δική του έμπνευση οφείλεται η έκδοση της εφημερίδας «Η Πρώτη», ενώ είχε καθοριστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο  στην έκδοση της πρώτης ανεξάρτητης συνεταιριστικής σατιρικής εφημερίδας «το Ποντίκι» στη δεκαετία του ΄70.

Ένα μήνα ακριβώς μετά τον Κώστα Μπετινάκη τώρα «ταξιδεύει»  στον Παράδεισο και ο Σπύρος Κομίνης. Οι δύο φίλοι συμμαθητές που ήταν μαζί από το Δημοτικό κάνουν τώρα εξωτερικό δελτίο  από τον Παράδεισο μαζί με τον δημοσιογράφο Λυκούργο Κομίνη που έστησε τόσες εφημερίδες μαζί τους».