Τον θερινό «παράδεισο» που είχαν ως καταφύγιο διακοπών και δροσιάς, τις τελευταίες δεκαετίες, είδαν ξαφνικά να μετατρέπεται σε μια υγειονομική βόμβα οι κάτοικοι και οι παραθεριστές πλησίον μια γραφικής παραλίας, κοντά στο Λουτράκι.
Πρόκειται για την παραλία «Αγάπη», εντός των ορίων του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων, κοντά στην οποία λειτουργούν άλλες βιομηχανικές μονάδες, που όμως δεν έχουν δημιουργήσει μέχρι σήμερα το παραμικρό πρόβλημα.
Ωστόσο, όλα άλλαξαν πολύ πρόσφατα, καθώς μία εταιρεία που μέχρι πρότινος μετέφερε ξυλεία, μέσω θυγατρικής της μετέβαλε τη λειτουργία της και πλέον στις δραστηριότητές της εντάχθηκαν οι μεταφορές τοξικών, χημικών και επικίνδυνων υλικών, ενώ αυξήθηκε ραγδαία και η συχνότητα της χρήσης του κοντινού λιμενοβραχίονα.
Διαβάστε πώς εξηγούν οι 150 κάτοικοι την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε εξώδικο το οποίο υπέγραψαν πρόσφατα:
Tο φυσικό περιβάλλον στην περιοχή, παραλία «Αγάπης», απειλείται με ολική καταστροφή και οι συνθήκες διαβίωσης πέριξ της εν λόγω παραλίας οικισμού έχουν καταστεί αβίωτες. Απογοητευτική και απωθητική είναι η εικόνα της παραλίας και η ατμόσφαιρα στην περιοχή και για τους επισκέπτες όμορων Δήμων και για εκείνους όσους προτιμούσαν την εν λόγω παραλία για μπάνιο, ερχόμενοι από τα ενδότερα του νομού Κορινθίας.
Τα υλικά που φορτοεκφορτώνονται πολύ απέχουν από τα «φυσικά» και «αθώα» για την υγεία των κατοίκων και την διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, πρόκειται για χημικά, τοξικά και δηλητηριώδη για την υγεία υλικά, όπως είναι το θειάφι και διάφορα χημικά λιπάσματα. Τα υλικά αυτά εναποθέτονται επί του λιμενοβραχίονα ως χύδην φορτίο, με αποτέλεσμα να πέφτουν στην θάλασσα μολύνοντας την παράλια ζώνη και το θαλάσσιο και υποθαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, σε κάθε αλλαγή φορτίου.
Τότε, οι εργαζόμενοι της εταιρείας, δεδομένου ότι ο λιμενοβραχίονας που εκτελούνται οι εργασίες είναι τσιμεντένιος και άρα πάντα μένουν υπολείμματα μετά την φόρτωση των χύμα φορτίων που εναποθέτονται εκεί στα φορτηγά που χρησιμοποιούνται για την μεταφορά τους, με την χρήση μάνικας, «ξεπλένουν» την επιφάνεια του λιμενοβραχίονα ρίχνοντας τα όποια υπολείμματα υλικών στην θάλασσα.
Λόγω των ανέμων, τα υλικά που φορτοεκφορτώνει η εταιρεία μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις και εκτάσεις από το σημείο φορτοεκφόρτωσης, πέφτοντας στο έδαφος, μολύνοντας τις τοπικές καλλιέργειες και φυσικά, τις ταράτσες και τα μπαλκόνια των σπιτιών των κατοίκων της περιοχής.Η κατάσταση χειροτερεύει και από το γεγονός ότι τα φορτηγά μεταφοράς που χρησιμοποιεί είναι ασκεπή, με αποτέλεσμα οτιδήποτε μεταφέρεται να προκαλεί ρύπανση στους δρόμους, στα πεζοδρόμια και σε κάθε σημείο των διαδρομών που εκτελούνται. Οι διαδρομές αυτές περνούν μέσα από μονόδρομους και στενά του οικισμού, χωρίς να έχει υπάρξει μέριμνα ειδικής σήμανσης και σε σημεία όπου εύκολα μπορεί να προκληθεί ατύχημα.
Είναι πολλές οι περιπτώσεις που γονείς και παππούδες διακόπτουν γρήγορα τα παιδάκια από το παιχνίδι τους σε κοντινή παιδική χαρά απομακρύνοντάς τα εσπευσμένα από το σημείο εξαιτίας των αφόρητων οσμών»…
Οι κάτοικοι μάλιστα κάνουν λόγο και για σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία έχουν προκληθεί από την εν λόγω δραστηριότητα:
Τα πλοία που προσεγγίζουν το σημείο δεν είναι ένα και δύο τον χρόνο, όπως συνέβαινε παλαιότερα, αλλά πλέον υφίσταται διαρκής, καθημερινή σχεδόν επισκεψιμότητα και πολλές φορές, καταφτάνουν δύο πλοία ταυτόχρονα την ίδια ημέρα, δένοντας το ένα πίσω από το άλλο. Νυχθημερόν,δουλεύουν γερανοί και φορτηγά τα οποία ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα με καυσαέρια και δημιουργούν συνθήκες μόνιμης ηχορύπανσης, χωρίς να τηρείται κανένα συγκεκριμένο ωράριο λειτουργίας και χωρίς φυσικά να τηρούνται οι ώρες κοινής ησυχίας.
Η άλλοτε πεντακάθαρη θάλασσα στην όμορφη παραλία της «Αγάπης» παίρνει συχνά ένα θολό, κίτρινο χρώμα, τα άλλοτε πλούσια αλιεύματα της περιοχής έχουν εξαφανιστεί, το μπάνιο στην συγκεκριμένη παραλία, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, είναι πλέον επικίνδυνο και η ατμόσφαιρα ενίοτε από την ρύπανση γίνεται αποπνικτική στο να ανασαίνεις.
Ήδη, σημαντικός αριθμός κατοίκων παρουσιάζει αναπνευστικά προβλήματα, τσούξιμο και κνησμό στα μάτια και το πρόσωπο και προβλήματα όρασης, ιδίως κατά τις ημέρες που φορτοεκφορτώνονται τοξικά υλικά, όπως είναι το θειάφι και τα χημικά λιπάσματα.
Η συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα έχει καταστήσει την διαβίωση στην περιοχή αφόρητη και εξελίσσεται χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές και σαφώς, έξω από τα όρια, το πνεύμα και τους σκοπούς της διοικητικής πράξης που την επέτρεψε.
Δείτε τις σχετικές φωτογραφίες:
«Να μην ανανεωθεί η άδεια της εταιρείας χωρίς περιβαλλοντική γνωμοδότηση»
Το πρόβλημα ξεκινάει για τους κατοίκους από το 2014, όταν με την με αριθμό Δ10Β 0009495/6077 ΕΞ 07.08.2014 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των τότε υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας και Αιγαίου, δόθηκε η δυνατότητα παράλληλης χρήσης των λιμενικών έργων στη νέα εταιρεία που δημιουργήθηκε, δηλαδή τη θυγατρική της πρώτης που μετέφερε μόνο ξυλεία.
Αυτό έγινε όμως, όπως καταγγέλλουν, χωρίς νέα περιβαλλοντική μελέτη που να εγκρίνει αυτές τις δραστηριότητες, αφού «διευρύνθηκε σημαντικά η ποιότητα των υλικών που υπόκειντο σε φόρτωση, εκφόρτωση και περαιτέρω επεξεργασία, στην λιμενική εγκατάσταση».
Οι κάτοικοι ζητούν από τη διοίκηση να μην ανανεώσει την άδεια λειτουργίας της συγκεκριμένης εταιρείας, που έληξε πολύ πρόσφατα, εάν δεν γίνει νέα περιβαλλοντική μελέτη και δεν δοθούν διαβεβαιώσεις ότι η δραστηριότητα της εταιρείας θα σταματήσει να είναι βλαπτική για την υγεία των πολιτών και επιζήμια για το περιβάλλον.
«Οι κάτοικοι δεν ζητούν τίποτα παράλογο ή μη εφικτό»
Η Βασιλική Πλάκα, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγο και Διαπιστευμένη Διαμεσολαβητής, έχει αναλάβει τη νομική υπεράσπιση των κατοίκων. Σε επικοινωνία της με το zougla.gr μας ανέφερε τα εξής:
«Οι κατοικίες πέριξ της παραλίας Αγάπης βρίσκονται σε μία περιοχή όπου η εμποροβιομηχανική δραστηριότητα είναι έντονη. Οι κάτοικοι έχουν πλήρη αντίληψη του γεγονότος αυτού και δεν ζητούν τίποτα παράλογο ή μη εφικτό.
»Διάφορες βιομηχανίες στην περιοχή δραστηριοποιούνται κατά τρόπο ώστε να μην προκαλούν όχληση στους κατοίκους, με γνώμονα την προστασία της υγείας και ασφάλειας στην περιοχή.
»Το ίδιο ζητούν να γίνει και στην προκειμένη περίπτωση. Δεν επιδιώκεται η διακοπή της εμπορικής δραστηριότητας κανενός. Αυτό που επιδιώκεται είναι η όποια επιχειρηματική δραστηριότητα να εκτελείται στο πλαίσιο συγκεκριμένων περιβαλλοντικών μελετών και κατά τρόπο ώστε να μην καθίσταται η διαβίωση στην περιοχή για τους κατοίκους της επικίνδυνη ή αφόρητη».
Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον.
