Την λαομίσητη βασίλισσα Φρειδερίκη εκθείασαν blog και σάιτ κάνοντας λόγο για τα κολαστήρια «παιδουπόλεις» που κατασκεύασε το 1947, σαν «αναμορφωτήρια» για την διάδοση του δόγματος περί «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού».
Πρόκειται για ένα διαβόητο σχέδιο της Φρειδερίκης που είχε την στήριξη των ΗΠΑ, των κυβερνήσεων του εμφύλιου και των μετέπειτα αυτού, με στόχο την βίαιη υφαρπαγή παιδιών από οικογένειες ανταρτών που ήταν στα βουνά, αριστερών, κομμουνιστών, προοδευτικών ανθρώπων και τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με στόχο την «επαναδιαπαιδαγώγηση» τους. Το πόσο διδάχτηκαν τον «ελληνικοχριστιανικό» πολιτισμό και «επαναδιαπαιδαγωγήθηκαν» αυτά τα παιδιά θα εξηγηθεί στις παρακάτω γραμμές.
Με αφορμή τον θάνατο της Φρειδερίκης στις 7 Φλεβάρη του 1981 γράφει η Ιταλική εφημερίδα «Παέζε Σέρα». «Φιλοφασίστρια, μηχανορράφος, διεφθαρμένη, κομμένη και ραμμένη περισσότερο για το ρόλο του υπουργού της Αστυνομίας». Επίσης και η Γαλλική εφημερίδα «Ουμανιτέ» γράφει. « Αυταρχική, χωρίς να κρύβει τις συμπάθειες της για τους ναζί, διεξάγει μετά την απελευθέρωση το 1946, μια άγρια πάλη ενάντια στο λαϊκό κίνημα που προήρθε από το κίνημα ενάντια στην χιτλερική κατοχή. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, 1946 – 49, διατρέχει όλη την Ελλάδα, ενθαρρύνοντας την πάλη ενάντια στον κομμουνισμό. Σε συνέχεια, η πολιτική της ευνόησε την κατάληψη της εξουσίας από τους Συνταγματάρχες τον Απρίλη του 1967».
Η Φρειδερίκη έφτασε στο παλάτι το 1938 όντας ταγματάρχης της Γερμανικής ναζιστικής νεολαίας (ανάλογο φωτογραφικό υλικό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο). Ήταν εγγονή του Κάιζερ Γουλιέλμου και εξελίχθηκε σε δραστήριο στέλεχος της ναζιστικής νεολαίας. Την χιτλερική στολή με τον αγκυλωτό σταυρό είναι από τις πρώτες που φόρεσε στην αιμοβόρο και αιμοσταγή σταδιοδρομία της.
Μετά τον γάμο της με τον Παύλο φρόντισε αμέσως να εμφανιστεί με την στολή της μεταξικής φασιστικής ΕΟΝ που ήταν οργάνωση νεολαίας φτιαγμένη στα πρότυπα της Γερμανικής ναζιστικής νεολαίας. Αυτή την Φρειδερίκη που τα χεριά της είναι βουτηγμένα στο αίμα από τις δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων πατριωτών – αγωνιστών, όπως του αγωνιστή της Ειρήνης Γρήγορη Λαμπράκη εκθείασαν blogs «ΛΕΥΤΕΡΙΑ» και μάλιστα ένα από τα πιο απεχθές εγκλήματα της.
Την υφαρπαγή – κλοπή χιλιάδων παιδιών κυρίως από χωριά που ήταν φίλα προσκείμενα στο αντάρτικο κίνημα, που οι γονείς τους πολεμούσαν στα βουνά. Τα άρπαξαν και με το έτσι θέλω και τα έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που αργότερα τα ονόμασαν «παιδουπόλεις». Εμπνευστής, οργανωτής και εκτελεστής αυτού του άρρωστου σχεδίου ήταν η Φρειδερίκη με την ντόπια αστική τάξη και τους μηχανισμούς προπαγάνδας αργότερα να χρεώνει «παιδομάζωμα» στους κομμουνιστές.
Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές έσωσαν παιδιά από την πείνα και τις κακουχίες αφού με την συγκατάθεση γονιών η συγγενών α και β βαθμού παιδιά στάλθηκαν οργανωμένα σε σοσιαλιστικές χώρες για να μην πεθάνουν στην ρημαγμένη από πόλεμο Ελλάδα. Όλα αυτά τα παιδιά ήταν καταγεγραμμένα και γνώριζαν τις οικογενειακές ρίζες και εστίες τους. Πολλά από αυτά, όταν τους επιτράπηκε επαναπατρίσθηκαν ελεύθερα στην Ελλάδα και συνέχισαν, συνεχίζουν, εδώ την ζωή με τους δικούς τους ανθρώπους. 25.000 παιδιά φιλοξένησαν οι σοσιαλιστικές χώρες δείχνοντας την αμέριστη αγάπη και αλληλεγγύη σε αυτά.
Το 90% των παιδιών αυτών έπασχαν από πνευμονικές παθήσεις, βρογχικά, νευρικές παθήσεις, ψώρα, ρευματικά, κα.
Το 1950 επισκέφθηκε την Τσεχοσλοβακία η παρατηρήτρια του ΟΗΕ και μέλος της Διεθνής Ένωσης για την Προστασία του Παιδιού κ. Κόλμπι. Λέει η συγκεκριμένη κυρία μετά από επιθεώρηση για την κατάσταση των παιδιών. «Τα Ελληνόπουλα είναι τόσο λαμπρά από άποψη υγείας και γενικά δείχνουν τόσο ευτυχισμένα, ώστε θα ήταν ευτύχημα αν τα παιδιά σε όλο τον κόσμο είχαν τέτοια όψη».
Από αυτά τα παιδιά που τα περισσότερα δεν είχαν φοιτήσει καν στην Α δημοτικού βγήκαν χιλιάδες επιστήμονες, τεχνίτες, καλλιτέχνες με σημαντική προσφορά. Οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις φρόντισαν για την συγγραφή χιλιάδων σχολικών βιβλίων στην Ελληνική γλώσσα με την βοήθεια Ελλήνων δασκάλων όπως της Έλλης Αλεξίου, της Μέλπω Αξιώτη, του Μενέλαου Λουντέμη και πολλών ακόμα ανθρώπων των γραμμάτων και του πολιτισμού.
Πολλά από αυτά τα παιδιά όπως προαναφέρθηκε επαναπατρίστηκαν όταν επιτράπηκε το 1976 και χαρακτηρίστηκαν πολιτικοί πρόσφυγες. Όσοι γύρισαν στην Ελλάδα ξανάσμιξαν με τις ρίζες τους, τις οικογένειες τους, με όλα τα ήθη και τα έθιμα του Ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. Σε αντίθεση τα παιδιά που είχε έγκλειστα η Φρειδερίκη έζησαν μια φρίκη. Αποτυπώματα της τότε κατάστασης βρίσκουμε και στο σήμερα, με χιλιάδες από εκείνα τα παιδιά να αναζητούν τις οικογενειακές τους ρίζες και καταγωγές, αφού πουλήθηκαν παράνομα από τις περιβόητες «παιδουπόλεις» σε χώρες όπως τις ΗΠΑ.
Μάλιστα για την ανάγκη αυτά τα παιδιά να βρουν τις οικογενειακές τους ρίζες έχει δημιουργηθεί στο Τένεσι των ΗΠΑ ένας οργανισμός με την επωνυμία «The Eftychia project». Σύμφωνα με υπολογισμούς τους από το 1948 έως το 1962 περίπου 3.200 Ελληνόπουλα έφυγαν με αδιαφανείς υιοθεσίες για την Αμερική και 600 για την Ολλανδία. Η Gonda Van Steen καθηγήτρια στο τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου δήλωσε ότι αυτά τα παιδιά άνηκαν σε 3 κατηγορίες. Ήταν άπορα παιδιά, παιδιά κομμουνιστών και παιδιά από άγαμες μητέρες.
Οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των παιδιών ήταν τραγικές. Κοιμόντουσαν στοιβαγμένα μέσα σε τρόλλ κυριολεκτικά το ένα πάνω στο άλλο. Επάνω τους ασκούσαν μεγάλη ψυχολογική και ηθική βία με πολύ ξύλο και βασανισμούς από ανθρωποφύλακες που είχαν θητέψει και μαθητέψει στα τάγματα ασφαλείας και στα κολαστήρια της Γκεστάπο και των Ες – Ες. Κανένα από τα παιδιά που ήταν έγκλειστα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Φρειδερίκης δεν πήγε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ενώ λίγα τελείωσαν και την δευτεροβάθμια.
Πολλά από αυτά τα παιδιά που τα ήθελαν αμόρφωτα αποτέλεσαν φθηνό εργατικό δυναμικό και τα έστειλαν να δουλεύουν σε υφαντουργία και καπνεργοστάσια (Καρέλα, Κεράνη, Παπαστράτου, Λαναρά, κα).
Στις πλάτες αυτών των παιδιών και ιδιαίτερα των κοριτσιών είχαν αναπτυχθεί χρυσοφόρες επιχειρήσεις μέσο των ιδρυμάτων όπως της «Βασιλικής Πρόνοιας Βορείου Ελλάδας». Υποχρέωναν ανήλικα κορίτσια να δουλεύουν άμισθα σε διάφορα ταπητουργία κερδίζοντας εκατομμύρια δραχμές από την εκμετάλλευση αυτών των κοριτσιών που έφτιαχνα υφάσματα και φορέματα. Τα ταπητουργία της Φρειδερίκης το 1968 έφταναν τα 65.
Αυτές ήταν κάποιες από τις «φιλανθρωπίες» της Φρειδερίκης που με τόση χαρά παρουσίασαν διάφορα το blogs και σάιτ. Βlogs «ικανά» να μετατρέπουν το άσπρο μαύρο και να πετούν λάσπη στον ανεμιστήρα ορμώμενα από πρωτόγονα αντικομουνιστικά ένστικτα που τα διακατέχουν.
Σαββίδης Παναγιώτης
