Ιδανικός προορισμός για όσους θέλουν να συνδυάσουν αποδράσεις, όλες τις εποχές του χρόνου, σε ένα φυσικό παράδεισο. Οποιο σημείο επισκεφτείτε, θα είναι ένα ταξίδι στην ιστορία και τον πολιτισμό. Η Αρχαία Κόρινθος, τα Ίσθμια, τα Λουτρά της ωραίας Ελένης, η λίμνη της Στυμφαλίας, μεταφέρουν τον επισκέπτη σε μία άλλη εποχή. Το κοσμοπολίτικο Λουτράκι, το παραλιακό Κιάτο και το ελκυστικό Ξυλόκαστρο. Τα ορεινά Τρίκαλα και η ελατόφυτη Ζήρεια.
Πρωτεύουσα του νομού η Κόρινθος. Πόλη με ιστορία 4.000 χρόνων. Προσκαλεί τον καθένα από εσάς να την επισκεφθεί, να την περπατήσει, να την χαρεί, να νοιώσει την ανάσα των αιώνων και του σήμερα, να αισθανθεί το κάλεσμα των δύο θαλασσών που την περιβάλλουν. Ένας ιδιαίτερος τόπος με τον δικό του χαρακτήρα, διαμορφωμένο από την πολυσύνθετη ιστορία του τόπου και το φυσικό περιβάλλον.
Η αγροτική παραγωγή χαρακτηρίζεται κυρίως από την καλλιέργεια του αμπελιού, της ελιάς και των εσπεριδοειδών.Η ποικιλομορφία και το ανάγλυφο του εδάφους, σε συνδυασμό με το εύκρατο κλίμα του νομού, επιτρέπει στους κατοίκους να ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την πτηνοτροφία και την αλιεία. Η μαγειρική κουλτούρα της περιοχής, λοιπόν, έχει οριοθετηθεί γύρω από τις τρεις αυτές καλλιέργειες.
Ο νομός κατέχει σημαντική θέση στην οινική ιστορία της Ελλάδας μιας και στην περιοχή της Νεμέας καλλιεργούνται μερικά από τα καλύτερα ελληνικά κρασιά, με αιχμή του δόρατος το Αγιωργίτικο Π.Ο.Π. Προϊόν. Κρασί με πορφυρό χρώμα και εξαιρετικό άρωμα, είναι ο «Φλυάσιος Οίνος¨» των αρχαίων Ελλήνων, συνδεδεμένος με τον μύθο του Ηρακλή, ο οποίος λατρευόταν στην περιοχή. Καλλιεργούνται ακόμα πολλές ελληνικές ποικιλίες το Σαββατιανό, ο Ροδίτης, η Αλεπού και η Ασπρούδα, καθώς και πολλές διεθνείς ποικιλίες όπως το Chardonnay, το Sauvignon Blanc, το Calbernet Sauvignon, το Meriot και το Syrah.
Στην Κορινθία υπάρχουν πολλοί ελαιώνες με κύρια ποικιλία Μανάκι που δίνουν εξαιρετικό αγνό ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο παράγεται με σύγχρονες μεθόδους διατηρώντας αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά του και τα πολύτιμα για την υγεία συστατικά. Ξεχωρίζει το εξαιρετικό άρωμα και την πλούσια γεύση του. Προστατεύεται και προωθείται από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Κορινθίας που απαριθμεί 6.500 ελαιοπαραγωγούς.
Με αρώματα και χρώματα γεμίζουν τον τόπο οι πορτοκαλιές, λεμονιές, βερικοκιές, καστανιές, καρυδιές, συκιές κ.ά. Οι καρποί τους γίνονται γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, μεθυστικά λικέρ, αρωματίζουν γλυκά ή συμπληρώνουν φαγητά.
Πολλά είναι και τα αρωματικά βότανα, ρίγανη, θυμάρι, τσάι, τα άγρια χόρτα, τα μανιτάρια και τα ψιλόλιγνα άγρια σπαράγγια. Η περιοχή φημίζεται από την αρχαιότητα.
Ανωτέρας ποιότητας τα κρέατα του νομού. Αγνά, νόστιμα, και γνωστά τα γαλακτοκομικά προϊόντα της Κορινθιακής γης, από τα βοοειδή και τα αιγοπρόβατα, που βόσκουν ελεύθερα στην ορεινή Κορινθία. Π.Ο.Π. η φέτα Ζήρειας, συνοδεύει άξια το γεύμα ή γίνεται πίτα ζηλευτή. Αποκλειστικά στη Ζήρεια, το σκληρό παραδοσιακό Ζηρειοτύρι με αλμυρή αρωματική και πικάντικη γεύση, ιδανικό για σαγανάκι ή τριμμένο σε μακαρόνια σερβίρεται και ως επιτραπέζιο.
Φρέσκα ψάρια, σαργοί, λιθρίνια, κακαρέλια, τσιπούρες, μαγιάτικα, σκορπίνες, όλα στο πιάτο σας μαγειρεμένα παραδοσιακά ή ψητά στα κάρβουνα με λαδολέμονο, νόστιμα και θρεπτικά.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Συνταγή για ντολμαδάκια γιαλαντζί και τα μυστικά της επιτυχίας
Επισκεφθείτε το νομό, χαρείτε τις ομορφιές του και γευτείτε τις αυθεντικές συνταγές, εμπνευσμένες συνταγές με κρέατα, βότανα, ελαιόλαδο κ.ά. Η καθημερινή παραδοσιακή κουζίνα της περιοχής συγκεντρώνει μία απίθανα μεγάλη ποικιλία συνταγών, η γευστική δομή και το σώμα των οποίων χαρακτηρίζεται από το ελαιόλαδο. Τα αμπέλια και οι ελαιώνες, τα περιβόλια και οι στάνες δίνουν τους θησαυρούς τους στο νομό σε μια κουζίνα αξιώσεων.
Όλα με υλικά υψηλής ποιότητας που μαζί με το μεράκι και την εμπειρία αυτών που τα δημιουργούν συνθέτουν πεντανόστιμα, όπως το αγριογούρουνο με κυδώνι, μπακαλιάρος πλακί με Κορινθιακή σταφίδα, ταλιατέλες Νεμέας (ντόπιο ζυμαρικό) με Καλκάνι, Καρκασόπιτα, πρασόπιτα με σταφίδα και κεφαλοτύρι, κόκορας με σπιτικές χυλοπίτες, γίγαντες στο φούρνο, σούπες, φασολάδα, ρεβιθάδα με χλωρό ρεβίθι και ρύζι, Βετούλι γάστρας, βραστό βεργάδι, ζυγούρι, παϊδάκια χοντρά στα κάρβουνα, χοιρινό σαλμί, καρυδόπιτα και μπακλαβάς με σταφίδες, γλυκά κουταλιού, σπαστή Γκούρας κ.ά.
Σουπιές λαδερές, γεμιστές με ρύζι και αρωματισμένες με άνηθο και κόκκινο κρασί,
φασόλια λαδερά με λάχανα (καυκαλήθρες), μυρώνια, βλήτα, σέσκουλα) κ.ά. Πρέπει να δοκιμάσετε τα άγρια χόρτα γιαχνί με πικάντικο «τυρότριμμα», ένα πιάτο της λιτής λαϊκής κουζίνας με εξαιρετική γεύση. Η περιοχή της Κορίνθου φημίζεται ήδη από την αρχαιότητα για τα γευστικά άγρια σπαράγγια της, τα οποία μαγειρεύονται ομελέτα ή γίνονται γιαχνί μαζί με άλλα χορταρικά.
Από τους πλέον ενδιαφέροντες γαστρονομικά συνδυασμούς είναι το χοιρινό σαλμί, όπου το κρέας σιγομαγειρεύεται με το μυρωδάτο κόκκινο κρασί της περιοχής και η (στο τελικό στάδιο) πλούσια σάλτσα του «δένεται» με ψιλοκοπανισμένα καρύδια. Όπως σε ολόκληρη την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, έτσι και εδώ έχουμε σειρά από πίτες και φαγητά με βάση τον γλυκό και τον ξινό τραχανά: τραχανόπιτα, κολοκυθόπιτα με τραχανά και τραχανόσουπα.
Κάνοντας μία μικρή βόλτα στην Κορινθία την άνοιξη, θα νιώσετε το έντονο άρωμα από τους ανθούς της λεμονιάς και της πορτοκαλιάς. Τα λεμόνια και τα πορτοκάλια έχουν και αυτά το δικό τους μερίδιο στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική στην περιοχή. Το λεμόνι ως χυμός, αλλά και η φλούδα του, το ίδιο και το πορτοκάλι, χρησιμοποιούνται σε μαρινάδες, σάλτσες λεμονάτες, αλλά και πολύ συχνά σε διάφορα γλυκίσματα. Για παράδειγμα, τα «κούφια» – ένα μικρό παραδοσιακό γλυκό με γέμιση από καρύδι, σουσάμι και μέλι και φλούδα πορτοκαλιού.
Η ΣΤΑΦΙΔΑ
Το πιο φημισμένο προϊόν της Κορίνθου γνωστό από την αρχαία Ελλάδα είναι η σταφίδα της. Προϊόν σπουδαίο μια και έχει τριπλή χρήση. Μπορεί να καταναλωθεί νωπό, να οδηγηθεί σε οινοποίηση ή να γίνει σταφίδα αφού αποξηραθεί με φυσικό τρόπο στον ήλιο.
Τόσο η λευκή σουλτανίνα της Κορίνθου όσο και η μαύρη σταφίδα αποτέλεσαν τη βάση της αγροτικής οικονομίας. Τα μικρόκαρπα σουλτανιά σταφύλια τα οποία καλλιεργούνται εδώ και αιώνες στην Ορεινή Κορινθία προσφέρουν την περίφημη «μαύρη» και «ξανθή» Κορινθιακή σταφίδα, η οποία έγινε ξακουστή για τα ποιοτικά και γευστικά χαρακτηριστικά της σε ολόκληρο τον κόσμο. Λέγεται, μάλιστα, ότι οι Βενετοί ήταν εκείνοι που πήραν τα πρώτα κλίματα της ποικιλίας των σταφυλιών, που παράγουν τη σταφίδα και τα μετεμφύτευσαν επιτυχώς στη Ζάκυνθο.
Τον 19οαι., η αποξηραμένη σταφίδα κερδίζει διαρκώς έδαφος, λόγω της μεγάλης ζήτησής του στις αγορές της Αγγλίας. Ολόκληρα καράβια με σταφίδα φορτώνονται από τα λιμάνια της Πάτρας, με τελικό προορισμό τις εγγλέζικες σπεσιαλιτέ: πουτίγκες, κουλουράκια και κέικ. Ταυτόχρονα, οι Εγγλέζοι σε αντάλλαγμα ξεφορτώνουν στο λιμάνι της Πάτρας, τεράστιες ποσότητες από φτηνό ξερακιανό παστό μπακαλιάρο, ο οποίος εντέλει θα κατακλύσει την κουζίνα της ελληνικής ενδοχώρας.
Ακόμη και σήμερα που οι εξαγωγές έχουν μειωθεί, τα σταφύλια κάθε Αύγουστο απλώνονται για λιάσιμο ώστε να ξεραθούν κάτω από τον καυτό ήλιο. Αφού αφυδατωθούν, οδηγούνται για τυποποίηση στα εργοστάσια της περιοχής όπου γίνεται η διαλογή της σταφίδας κατά μέγεθος και ποιότητας. Οι σταφίδες που είναι ακατάλληλες για εμπόριο χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ξιδιού. Η κορινθιακή σταφίδα έχει μεγάλη χρήση κυρίως στην τοπική παραδοσιακή ζαχαροπλαστική. Στο Βόχα Κορινθίας (όπου γίνεται η κύρια παραγωγή της), τα Χριστούγεννα και του Αγίου Βασιλείου φτιάχνουν ένα πλούσιο μπακλαβά η γέμιση του οποίου περιέχει μεγάλη ποσότητα σταφίδες αναμεμειγμένες με ξηρούς καρπούς. Με σταφίδες, επίσης, εμπλουτίζονται οι τηγανίτες, τα κέικ, οι φανουρόπιτες, τα σταφιδόψωμα και οι σταφιδόπιτες.
ΟΣΠΡΙΑ ΦΕΝΕΟΥ
Στην ορεινή Κορινθία και συγκεκριμένα στην εύφορη κοιλάδα του Φενεού καλλιεργούνται όσπρια εύγευστα και θρεπτικά: φασόλια, φακές, ρεβίθια και φάβα.
Χταπόδι κρασάτο με φάβα Φενεού και καραμελωμένα κρεμμύδια – Το υλικό που απογειώνει την συνταγή
Τα όσπρια Φενεού, εύγευστα με μεγάλη διατροφική αξία. Γνωστά από την αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Παυσανία ήταν δώρα της θεάς Δήμητρας προς τους Φενεάτες, επειδή την φιλοξένησαν στον τόπο τους, όταν εκείνη αναζητούσε την κόρη της Περσεφόνη, κλεμμένη από τον Πλούτωνα, που προσπαθούσε να την φυγαδεύσει διαμέσου των βαράθρων της λίμνης Φενεού στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Εύγευστα με μεγάλη διατροφική αξία ΠΟΠ- ΠΓΕ από το 2012 τα φασόλια, βανίλια Φενεού, ξερά φασόλια σε στρογγυλό σχήμα λευκό χρώμα, λεπτό φλοιό και ιδιαίτερα μικρό μέγεθος αφού τα 1000 φασόλια αναλογούν σε 270-280γρ.
Παράγονται στο Δήμο Φενεού και η καλλιέργειά τους στηρίζεται στην μακρόχρονη πείρα, αλλά και την παράδοση που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.
Καλλιεργείται συστηματικά από τον 19ο αιώνα με πολύ γλυκιά γεύση και υψηλή θρεπτική αξία. Το τοπικό όνομα βανίλια, δόθηκε από τους κατοίκους της περιοχής, λόγω του κατάλευκου χρώματος και της γλυκιάς γεύσης που μοιάζει της βανίλιας.
gastronomos.gr
